Kirkjuritið - 01.04.1945, Qupperneq 67

Kirkjuritið.
Úr bréfi frá Bíldudal.
185
þú rólegur og áhyggjulaus í faðmi fjaUanna — að þú
veizt, að þú ert í faðmi Guðs, sem breiðir ú/ arma sína á
krossi kærle ikans.
1 Jesú nafni. Arnen.
Úr bréfi frá Bíldudal.
í vetur hefi éf> liaft sunnudagaskóla, og hafa þar flest verið 50
börn. Ég er einn með þennan skóla, nema hvað orgelleikari
kirkjunnar spilar undir söng hjá okkur. En með Guðs hjálp hefir
allt gengið vel ennþá. Ég' iæt börnin, einkum hin elztu, starfa
talsvert með mér. — Ég hefi nýlega lesið „Skoðanir" eftir snill-
inginn Einar Jónsson, myndhöggvara. Þar er djúpur andi, sem
fer háflug um ómæli sannleikans. Þar er andi, sem kafar í djúp
kærleikans. Hann lætur ekki dauðan bókstaf Iiugsa fyrir sig;
han'n finnur alls staðar lif — lífið, sem bókstafurinn segir frá,
andann stærsta, sem ,,í öllu og allsstaðar býr“. Hann finnur líka
þennan lifandi mátt í lituni og línum. Hann finnur „víðar Guð
en í Görðum“, þ. e. a. s. víðar en i bókstafnum. .Bókstafstrúar-
maðurinn finnur aðeins Guð í prentuðum frásögnum um hann,
en gleymist, að hvert eitt blað á blómi jarðar smáu er blað
sem margt er skrifað á um Guð. Endurlífgunarmáttur vorsins
vitnar um upprisuna frá dauðum. Ég vona og bið, að félagið
ykkar (Bræðralag) megi eflast og aukast, svo að það verði sem
vorgróður í vaknandi trúarlífi íslenzkrar prestastéttar og kenn-
arastéttar.
Þú minnist á kver séra Jakobs. Kostir þess eru miklir, svo að
við megum þvi fagna. Eg mun fyrir mitt leyti nota það við
kennslu til fermingarundirbúnings. Biblíusögurnar eru afbragð,
og myndirnar þar eru ágætar. Þær lifga lestrarefnið, og víða
er hægt að kenna með þeim margt, scm annars gleymdist. Hafið
beztu þakkir fyrir þær.
Jón Kv. ísfeld.