Kirkjuritið - 01.04.1946, Blaðsíða 10

120
Ásmundur Guðmundsson:
Apríl-Mai.
kenningu, að þjáningar Jesú og dauði samrýmdust því
ekki, að hann liefði verið frelsari mannanna, sendur af
Guði. Jafnvel fjandménn Jesú beittu aldrei þessum rök-
um á móti upprisuboðskap lærisveinanna.
Þessi skýring, dá Jesú á krossinum, er ekki heldur
nein lausn á ráðgátu upprisunnar. Hún flytur einungis
vandamálið til. Hvað varð þá um meistarann, er hann
geklc út úr gröfinni og héll áfram jarðlífinu? Hvernig
á að skilja það, að hann kom til lærisveinanna að lukt-
um dyrum? Og ekki sá Páll postuli liann í grend við
Damaskus, lieldur leiftraði um hann skyndilega ljós af
himni, og hann hevrði rödd: „Sál, Sál, hví ofsækir þú
mig?“ Förunautar hans skelfdust. Þeir heyrðu að vísu
raustina, en sáu engan. Getur nokkur trúað þvi, að þetta
sé lýsing þess, hvernig Jesú hafi hlátt áfram hitt Pál á
veginum til Damaskus? Eitt sinn skal hver deyja.
Hafi Jesús ekki andazt á krossinum, hvernig lauk þá
jarðneskri æfi lians? Ekki getur frásögnin um himna-
förina táknað æfilokin. Afturhvarf Páls gerðist síðar,
og hann telur sýnina þá alveg hliðstæða því, er Jesús
birtist hinum: Kefasi, þeim tólf, fimm hundruð bræðr-
um, Jakobi, postulunum öllum. Hvert varð þá jarðlíf
Jesú, er hann hafði gengið úr gröfinni? Myndi liann
víkja og fara huldu höfði og lærisveinarnir eignasl
þann veg baráttukjarkinn til sigurs?
Eða skvldi Jesús, eftir að hann var vaknaður af öng-
vitinu, hafa reynt að lelja lærisveinum sínum trú um,
að hann lifði yfirjarðnesku lífi. Allt, sem vér vitum um
hann i guðspjöllunum, ris öndvert því. Hversu þjak-
aður sem hann hefði verið, þá hlaut hann alltaf að vera
hinn sami, sannur hreinn.
Nei, þessi skýringarleið er ófær jafnt sögulega og sál-
fræðilega. Jesús lifir i anda eftir dauðann á krossinum,
en ekki í holdi. Svo kennir kristnin þegar. Páll postuli
mælir skýrt og afdráttarlaust gegn þeim skilningi, að
líkami Krists, hinn sami, sem lagður var í gröfina, hafi