Kirkjuritið - 01.04.1946, Blaðsíða 38

Apríl-Maí.
Messur og útvarp.
Við lásum ritgerð séra Þorsteins .Björnssonar í öðru hefti
Ivirkjuritsins þ. á. um messur og útvarp, og getum ekki iátið
vera að mótmæla þeirri skoðun lians, að „útvarpsprestar í
Reykjavík“ spilli kirkjusókn, svo að af þeim ástæðum megi
aðeins þeir heyra til þeirra, sem tækifæri hafa að sækja kirkju
til þeirra. Um þetta höfum við orðið sammála nokkrar gamlar
konur í Reykjavík, við erum allar úr sveit, og sumar fara þang-
að enn um sumartímann, svo þið getið skilið, að við vitum
lika, hvernig aðstaða til að liiusta á messur er þar. Hvað hörn-
in snertir, er einmitt oft liægt að láta þau vera úti um messu-
tima að sumrinu, svo að næði sé að hlusta á útvarp, og jafnvel
þó verið sé að þurrka hey eða vinna önnur störf, sem taiið er,
að ekki megi niður falla á helgidögum, má venjulega, — ef ekki
vantar vilja, — liaga þeim svo, að frí sé, meðan messa stendut’
yfir í útvarpi, þar sem von er á „útvarpsguðsþjónustu“. Og þeg-
ar íarið er að hlusta á annað horð, gæti svo farið, að komið
yrði í kirkju í sókninni, þó ekki væri nema af forvitni, (þetta
er nú víst ljótt), til að vita, hvað heimapresturinn hefir að bjóða,
og kynni svo að fara, að ræðan hans þyhli samanburð þrátt
fyrir lakari söng og undirieik en er í Reykjavíkur kirkjununt.
Ég veit ekki, hvar séra Þorsteinn Björnsson er, eða hvort hann
er í þétthýli eða strjálbýli, en ef þéttbýli er á kirkjustað lijá
honum, og ekki svo köld eða óvistleg kirkja, að sitjandi sé í
henni, held ég megi leggja honum annað ráð til að fá áheyr-
endur en að hindra okkur gamla fólkið að hlusta á aðra presta,
að hann komi á kirkjustað (ef þar í grennd er útvarp), áður
en útvarpsguðþjónusta hefst, og taki að sér þau hörn á lieimil-
inu eða jafnvel fleiri börn, sem ekki er annars næði fyrir, svo
aðrir geti hlustað. Þarna fær hann tækifæri til að kynnast þeim,
því að það tekur ótrúlega stuttan tíma að ná trúnaði þeirra,
og gæti þetta með tímanum orðið nokkurs konar sunnudagaskóli
fyrir börnin. Og þar sem mér virðist presturinn telja Vídalíns-
og Péturspostillur helztu guðsorðabækur, mun hann eiga hæg-
ara að gera börnunum þær aðgengilegar, þvi að ef þau sjá að-
eins gamla fólkið með þær, hættir börnunum við að lialda, að