Kirkjuritið - 01.04.1946, Qupperneq 28

138
Bréfkaflar.
Apríl-Mai.
ert nái að bjarga menningu þeirra nema trúarleg vakning, stór-
aukið kristilegt hugarfar meðal almennings, sem hefði gagn-
gerð bætandi áhrif á safnaðarlíf, stjórnmál og atvinnumál þjóð-
anna. Efnishyggjan og fríhyggjan i trúmálum er mjög áberandi
hér á landi. Veldur þetta mikilli vantrú og örðugleikum í stjórn-
arfari og atviniiuháttum landsmanna og stefnir menningu þeirra
í ógöngur.
Trúarleg vakning er lífsspursmál fyrir hvern einstakan hér
i landi og lífsnauðsyn fyrir þjóðarheildina.
Að vísu eru hér í landi starfandi bæði sértrúarflokkar og trú-
boð innan þjóðkirkjunnar, sem alit virðist þó stefna gegn
lienni, en fjyrfti að standa með henni. Er það af því, að þjóð-
kirkjan sé haldin af vantrú?
Kirkjunnar menn, prestarnir, þurfa að láta miklu meira til
sín taka. í því sambandi vil ég leyfa mér að benda á eftirfar-
andi:
1. í hverju prófastsdæmi eiga prestarnir, ásamt áiiugasöm-
um leikmönnum, að gangast fyrir því árlega, að halilnir séu
trúmálafundir, t. d. í sambandi við héraðsfundi, er stæðu 2—3
daga, þar sem bæði lærðir og leikir flyttu erindi og bæru saman
ráð sín til eflingar trú og kirkjumálum. Á þeim fundum gætu
verkefnin verið mörg: a) Trúleg. vakning, b) kirkjusókn, c)
helgidagar, d) heimilisguðrækni, e) biblíulestur, f) livað er
Guðs orð og g) hvað eru mannasetningar.
2. Prestar þyrftu að gangast fyrir því, að koma á fjölmenn-
um mótum, sem væru trúmálasamkomur.
3. Prestai þyrftu að koma þvi til leiðar, að Ríkisútvarpið
Jiefði guðræknisstund við endi hverrar algengrar dagskrár.
Margt gott mætli af því leiða, ef prestar og aðrir áhugamenn
tækju höndum saman lil félagslegrar starfsemi til eflingar safn-
aðarlífinu, sem er svo allt of dauft. Á þessum tímum félagshyggju
og samtaka getur það ekki blessast að ganga svo mjög fram lijá
málum málanna. Því að vissulega er sönn trú og siðgæði und-
irstaða allra mála og' allrar menningar.
Hér í Suður-Þingeyjarsýslu er fyrir nokkrum árum byrjuð
starfsemi, sem nú er að stöðvast á því, cð ég vona, að lialda
trúmálafundi árlega í sambandi við héraðsfundi.
Ég sendi þetta bréf upp á mitt eindæmi og i fyllsta lítillæti.
Þætti vænt um að heyra undirtektir yðar.
Virðingarfyllst.
Laxamýri, 20. nóv. 1945.
Jón H. Þorbergsson.