Kirkjuritið - 01.04.1946, Qupperneq 45

Kirk juritið.
Síðustu sefpappírshandrit.
155
Lengra nær frásögnin ekki. En við hana er bætt orð-
Luth sem Jesús segir öðru sinni (sbr. Lúk. 6,46, Mark.
7,6n).
Lá er skýrt frá atviki í lífi Jesú, sem hvergi getur ann-
ars staðar. En því miður hrestur mjög á fullt samhengi:
„Og þegar þeir voru í vandræðum með undarlega spurningu
l'ans, þá nam Jesús staðar á göngu sinni .... Jórdanarbökk-
11111 °g rétti fram hægri höndina .... og stökkti því á þá ....
Og þá .... vatnið, sem stökkt hafði verið .... fyrir framan
þá og lét ávöxt spretta.“
Hér er bersýnilega um undursamlega kraftaverka-
sögu að ræða.
Merkastur er þessi kafli, sem er náskyldur ýmsum
°rðum i Jóhannesarguðspjalli:
»Og Jesús sagði við lögvitringana: Refsið sérhverjum mein-
gerðamanni og yfirtroðslumanni, en ekki mér. Og hann sneri
sei leiðtogum lýðsins og mælti þessi orð: Rannsakið ritn-
U1garnar, seín þér hyggið að þér hafið tífið í; það eru þær,
Seni V1*na um mig. Ætlið ekki, að ég sé kominn til að ákæra
. ,l,r fyrir föður mínum; sá er til, sem ákærir yður, Móse, sem
Hl öafði byggt von yðar á. Og þegar þeir sögðu: Vér vitum
, að Guð hefir talað við Móse, en um þig vitum vér ekki, hvað-
an þú ert, þá svaraði Jesús og sagði við þá: Nú er vantrú yðar
akærð.“
Lrenn umniæli Jesú i Jóh. eru skyldust þessum, 5,39,
og 9,29. Ef nú svo skyldi vera, aö höfundur ókunna
guðspjallsins hefði tekið þau þaðan og raðað þannig
Sanian, þá hlýtur Jóhannesarguðspjall að vera eldra en
í.iöldi guðfræðinga hefir talið það á seinni tímum og
°kki yngra en frá aldamótunum 100.
Skömmu eftir að ókunna guðspjallið fannst, kom i
,]°s í Rylandssafni í Manchester lítill sefpappírslappi
utskrifaður báðum megin, og má ráða með nokkurn
'eginn fullri vissu, að þarna hafi verið upphaflega 31—
uo. og 37.-38 vers úr 18. kap. Jóhannesarguðspjalls.