Kirkjuritið - 01.09.1951, Síða 8

174
KIRKJURITIÐ
um öðrum, sem ég hefi kynnzt. En það er kristilegi Al-
þýðuskólinn í Sigtúnum í Svíaríki.
Ég kom í hann í haust, sem leið, og rifjuðust þá upp
fyrir mér gamlar minningar, er ég dvaldist um hríð í
skólanum.
Skólinn er risinn andlega á grunni kristilegrar hreyfing-
ar eða vakningar í landinu — ungkirkjuhreyfingarinnar
svonefndu. Það eru einkum ungir stúdentar í Uppsölum
og Lundi, sem hrinda henni af stað árin 1908 og 1909.
Þeir hafa öðlazt nýjan og djúpan skilning á opinberunar-
sannindum kristindómsins og orðið gagnteknir af alvöru
tímanna og ábyrgð. Þeir eru brennandi í anda, og hreyf-
ingunni vex skjótt afl og þroski. Þeim verður ljóst, hvaða
starf þeir eiga að vinna: Sænska þjóðin á að nálgast meir
og meir það mark, er Guð hafði fyrir augum, þegar hann
lét hana verða til. Hún á að verða Guðs þjóð. Þeir hefja
starf sitt með því að ferðast saman tveir og tveir um
landið og leitast hvarvetna við að vekja andlegt líf. Kross-
ferðir voru þessar ferðir nefndar. Síðar beinist hugurinn
meir að því að eignast fasta miðstöð, sem andlegir straum-
ar berist frá um landið. Þar eiga einnig að sameinast hug-
sjónamenn á hvaða sviði sem er.
Sigtún eru valin til að verða þessi miðstöð. Veldur
einkum þrennt: Dásamleg náttúrufegurð í skógunum við
Löginn, ágætar samgöngur miðja vega milli Stokkhólms
og Uppsala og síðast en ekki sízt dýrar sögulegar minn-
ingar frá fyrstu tímum kristniboðsins í Svíþjóð. Ansgar>
postuli Norðurlanda, gróðursetti kristnina í Bjarkey í Leg-
inum hálfri annari mílu sunnar en Sigtún. Nokkrum ára-
tugum síðar flyzt kristnin til Sigtúna, og verður þar aðal-
gróðurlundur hennar í Svíþjóð og veglegar kirkjur rísa.
Mun kristnin á þeim tímum vart hafa staðið annars stað-
ar traustari rótum á Norðurlöndum.
Sigtúnastarf þeirra ungkirkjumanna hefst með því, að
reistur er kirkjulegur alþýðuskóli og tekur hann til starfa
á 4 alda afmæli siðaskiptanna, 31. okt. 1917. Skólastjóri