Kirkjuritið - 01.09.1951, Qupperneq 12

178
KIRKJURITIÐ
heilir og það renni saman í eitt, sem áður var í rnolum-
Rósin er ímynd þess, sem náttúrlegt er og blátt áfram-
öllu, sem aðfengið er, verður að svipta burt, svo að það
komi í ljós, hver sé tilgangur Guðs með lífi hversu um sig-
Lífið verður að vera líf hjartans. Að öðrum kosti er það
dautt. Hjartað verður einnig að elska, og ekki aðeins þaL
sem það finnur ást á móti, heldur jafnvel þar, sem það
hittir fyrir kulda og misskilning. En það getur hjartað
ekki nema krossinn standi í hinu allra helgasta og lyfti
sálinni upp til þess kærleiks, sem þjónar og líður og fórn-
ar sjálfum sér.
*
Ég vona, að enginn misskilji orð mín svo, að kristi-
legur æskulýðsskóli fyrir þjóðkirkju Islands eigi að verða
stæling á þessum skóla. Rætur hans eiga að standa djúpt
í íslenzkri mold, má t. d. mikið læra af Sökum Eggerts
Ólafssonar og hugmyndum Vísa-Gísla um aðalsmanna-
skóla, og síðast en ekki sízt af starfi okkar beztu presta,
sem jafnframt hafa verið kennarar. En ég tel einsætt,
að skólastarf og skólalíf kirkjulega skólans í Sigtúnum
verði að meira eða minna leyti haft til hliðsjónar okk-
ar skóla.
Okkar skóli á einnig að standa á fornhelgum og fögr-
um stað, þar sem minningar um kristilegt og kirkjulegt
starf og líf svífa yfir vötnunum. Ég á með því við Skál-
holt. öll Prestafélagsstjórnin er sammála um það, að
þar sé æskilegastur staður. Við höfum einnig rætt um
málið við Skálholtsnefndina eða menn úr henni, og mun
formaður hennar, Sigurbjörn Einarsson prófessor, taka
til máls á eftir mér og lýsa afstöðu nefndarinnar. Ég
aðeins taka það skýrt fram, að búnaðarskóli getur jafnt
staðið í Skálholti fyrir því, þótt þar verði kirkjuskóli-
1 prestakallaskipunamefndinni, sem nú situr, mun Þa^
verða lagt til að öllum líkindum, að Skálholtssókn ein
verði prestakall út af fyrir sig, er vígslubiskup Skálholts-
biskupsdæmis þjóni. En honum er vissulega ætlandi meira