Kirkjuritið - 01.08.1960, Qupperneq 21

KIRKJURITIÐ
355
Þær eiga aðeins eftir að átta sig á, hversu miklu þær geta hér
áorkað — og hvað það er í raun og veru mikill hægðarleikur.
Eg hef líka von um, að þær brjóti hér blað í sögu kirkjunnar
fyrr en varir.
Hjál'prœöisherinn.
Þessi merki félagsskapur hefur nú starfað 65 ár hérlendis
°g minntist þess með hátíðasamkomum í lok ágústmánaðar.
Anda og stefnu hreyfingarinnar má lýsa með eftirfarandi
sögu: Nokkru eftir að Herinn tók til starfa í Lundúnum, kom
ókunnugur maður til höfuðstöðva hans og gaf þúsund pund til
starfseminnar. Þegar hann var spurður, hverju þetta sætti, því
að þá var algengara, að stofnunin sætti háði og aðkasti heldur
en viðurkenningu, svaraði maðurinn á þessa lund: „Ég var um
öaginn á gangi eftir Aldergate Street. Þá sá ég götusala vera
að burðast við að lyfta poka með bortajárni upp í hjólbörur,
an þess að hann hefði burði til þess. Þá bar þar að hávaxinn
hefðarmann með pípuhatt. Hann stanzaði, snaraði pokanum
léttilega upp í börurnar og talaði síðan eitthvað, að því er virt-
ist vingjarnlega, við manngarminn. Mig furðaði svo á þessu, að
eg vék mér að lögregluþjóni, sem þarna var, og spuröi, hvort
hann vissi deili á þessu göfugmenni. „Hvað?“, svaraði hann.
-.Þekkið þér hann ekki? Þetta var William Booth hershöfðingi! “
>.Jæja,“ hugsaði ég með sjálfum mér, „ef þetta er andinn inn-
atl Hjálpræðishersins, skal ég leggja honum eitthvert lið við
tækifæri."
Svo hefur mörgum farið hér og annars staðar, síðan Herinn
hom til sögunnar. Stofnendur hans voru sem kunnugt er Wil-
ham Booth fyrrv. prestur og kona hans Catherine. Þau hófu
hinar heimsfrægu útisamkomur sínar 1844 og var ætlunin með
hví að draga að sér athygli þeirra, sem ekki skeyttu um venju-
tegt starf kirkjunnar og einkum útigöngulýðsins. Herinn var
hó fyrst formlega stofnaður 1865. 11. maí komu tveir „postul-
ar“ Hersins hingað til lands, sendir frá Kaupmannahöfn. Voru
Það Daninn Christian Eriksen, adjutant og kapteinn Þorsteinn
^avíðsson. Daginn eftir héldu þeir fyrstu samkomuna í Góð-
templarahúsinu. Um haustið festi Herinn kaup á „Hótel Reykja-
vík“ og nefndist það nú „Herkastalinn". I október s. á. kom
klerópið hér út í fyrsta sinn. Fyrsta „hermannavígslan“ var