Kirkjuritið - 01.02.1961, Side 6

52
KXRKJURITIÐ
litlum unglingum, grunnhyggnum hugsjónamönnum og þar að
auki öllum hinum, sem öfunda náunga sína og finnst þeir sjálf-
ir bera skarðari hlut frá borði en vera ætti. Á efnishyggjuöld
er það auðvelt trúboð að segja við þá, sem hungrar og þyrstir
í jarðnesk gæði: Taktu þau með herfangi, hvar sem þú getur!
Allir þeir, sem eitthvað eiga, eru þjófar og óþokkar, þér er
ekki vandara um. — Annað mál er það, hvort bræðralag á
jörðu verður nokkru sinni grundvallað með þessum hugsunar-
hætti.“
Allt þetta steal ég gefa þér, ef .. .
„Sannleikurinn er sá, að með þessari aðferð er snúið baki fyrir
fullt og allt við trú á guðdómlega hluti, en fallið á kné fyrir
Satan, sem fór með sjálfan höfund kristindómsins upp á ofur-
hátt fjall og sýndi honum þaðan öll ríki veraldarinnar og þeirra
dýrð og mælti: Allt þetta skal ég gefa þér, ef þú fellur fram
og tilbiður mig.
Ef þú svíkur vini þína, sál þína og samvizku og allt, sem þér
var kennt að kalla heilagt, ef þú lýgur, þegar þú þarft á að
halda, notar ofbeldi, þegar þú getur komið því við, drepur menn,
þegar þeir eru í vegi fyrir þér, og tekur allt það herfang, sem
þú hefur atorku til, þá ert þú minn lærisveinn. Sjá, þannig er
farið að því að leggja undir sig ríki veraldar.
Og trúboðið heldur áfram á þennan hátt: Hví skyldi maður
efast eða hika? Það er enginn Guð. Guð er bara þjóðsaga, sem
prestarnir eru látnir segja fátækum, svo að þeir séu auðsveip-
ari að þjóna hinum ríku. Tíu boðorð Móse miða ekki að neinu
öðru en því að undiroka hina snauðu. Sannleikurinn er alltaf
á bandi hinna sterku. Ef þú sigrar, getur þú gert hvað, sem
þér sýnist að sannleika, snúið við sjálfri mannkynnssögunni,
sagt það hvítt, sem er svart.“
Vík burt frá mér Satan.
„Þetta er siðfræðin, sem kennd er í stað hinnar kristnu. Glöggt
sá meistarinn inn að kjarna þessa alls, er hann mælti: Vík burt
frá mér Satan! Maðurinn lifir ekki á brauði einu saman, held-
ur sérhverju því orði, sem fram gangur af Guðs munni ...
Hvað gagnar það manninum, þó að hann leggi undir sig allan
heiminn, ef hann bíður tjón á sálu sinni?