Kirkjuritið - 01.02.1961, Side 13

KIHKJURITIÐ
59
komi upp á teningnum, á meðan lýðræðið þróast á heilbrigð-
an hátt. Það er laukrétt, að verkalýðshreyfingin er almennt
talað vinsamleg í garð kirkjunnar. Það á rætur að rekja til þess,
að fjölmargir verkamenn í borgasóknunum eiga virkan þátt í
starfsemi sajnaöarráðann-a. Þess verður líka vart, að skilningur
sumra leiðtoga verkalýðsflokksins á starfi kirkjunnar og sam-
úð þeirra með því fer sívaxandi. Hér á forsætisráðherrann nú-
verandi, Viggo Kampmann, mestan hlut að máli. Hann hefur
nýlega látið falla eftirtektarverð ummæli í þá átt, að ríki og
kirkja hefji samstarf til hjálpar hinum vanþróuðu löndum á
vegum hins kristna trúboðs.
— Hvað er að frétta af kirkjusókiiinni, fer hún vaxandi eða
minnkandi ?
Þessari spurningu er torvelt að svara almennt talað, sakir
þess, að vér höfum engar traustar skýrslur um kirkjusókn í
Danmörku. Svo virðist sem kirkjusókn fari vaxandi í nýjum
sóknum, þar sem kirkjur hafa verið reistar. En sé miðað við
allt landið, verður því víst alls ekki leynt, að kirkjusókninni
hrakar stöðugt.
— Kaupmannaliafnarsti'pti hefur nýlega verið skipt, svo sem
kunnugt er. Viljið þér segja nokkuð af því tilefni?
Það eitt, að þessi skipti voru óhjákvæmileg, og æskilegt væri,
að ekki stæði jafn lengi á þeim næstu.
—- Ég harma, live vér íslendingar erum ókunnugir dönsk-
um guðfræðibókmenntum og starfi, sem og almennum ritum um
trúarleg efni síöustu áratugina. Getiö þér bent á nokkuö, sem
orðið gæti til úrbóta t þessum efnum?
Vera má, að nokkuð yrði hér bætt úr skák, ef „Kirkjuritið"
gæti fengið „Kristeligt Dagblad“ sent sér að kostnaðarlausu.
Enn fremur „Præsteforeningens Blad“ og „Dansk Teologisk
Tidsskrift", sem flytur mikið af ritfregnum. Og ef einhver ung-
Ur íslenzkur guðfræðingur fengist svo til að rita gagnorðar
yfirlitsgreinar á þessum grundvelli. Hitt kynni þó að reynast
enn betra, ef unnt væri að koma því 1 kring, að einhver dansk-
Ur fréttaritari skrifaði að staðaldri um dönsk guðfræðirit, t. d.
Finn Tulinius.
— Geriö þér yður vonir um, að kaþólska kirkjan sýni meiri
skilning og fúsleika til kirkjulegs samstarfs og einingar í nán-
ustu framtíð heldur en hingað til?