Kirkjuritið - 01.02.1965, Blaðsíða 43

Bækur
S/gíryggj(r GuSlaugsson, prófastur
°S skólastjóri á Niipi
aldarminning
Halldór Kristjánsson skráSi.
^ókaútgáfa MenningarsjóSs 1964.
Séra Sigtryggur Guðlaugsson álti
l)að skiliili að lians væri rækilega
"“nnzt og maklegt að Menningar-
sJoður gaifi út aldarminning lians.
Sl'lr
‘Kur merkisprestur var liann og
'nenningarmaður. Saga hans minnir
a karlssynina, sein brutust heiman
Darðsliorni og unnu sér inikinn
[ranifl. Séra Sigtryggur liófst af eig-
111 ranileik til niikils hrautryðjenda-
slarfs og Sæmda. Hann er einn
i'nirra íslen/.kra presta, sem hoðuðu
að vísu kristna kenningu með alúð
af stólnum en sáðu ]ió enn meira
1 hiim krislilega akur utan kirkj-
'""'ar. Hann var góður kennimaður
| nrð'sins fyllsta skihiingi. Sakir eig-
l'roska leiddi hann marga til
'nanndóms.
Halldór Kristjánsson segir sögu
S|ia Sigtryggg ljóst og lipurlega, án
n°kkurs útflúrs, en af einlægri virð-
"'gu og vináttu. Stundum tekst lion-
að bregða upp leifturmyndum,
f*"’ sýna ekki aðeins svip, heldur
"’" 1 hugskot jiessa höfuðklerks.
amii Jiess eru lok frásagnar af ut-
anferð séra Sigtryggs til Norður-
anda 1906.
„Honum fannst liann hafa séð
margt, sem læra mætli af. Ætla má,
að sumnm öðrum hefði í lians
sporum virzt, að Jieir hefðu séð í
Ijósi utanfararinnar, að íslenzkir
söfnuðir væru öðru vísi en ]ieir
ællu að vera. En séra Sigtryggur
leitaði ekki eftir ávirðingum ann-
arra. Honum virtist, að liann liefði
séð nýjar liliðar á starfi prestsins.
Þegar hann var kominn heim,
spurði Sigurhjörn Ástvaldur liann,
hvað liann hefði nú Iært í utanför-
inni.
Ég lærði að skammast mín, svar-
aði séra Sigtryggur“.
Aftast í bókinni eru nokkrar
„endurminningar nemenda úr Núps-
skóla“. Allt þakklátar kveðjur
kunnra inanna.
Þótt SkrúSitr kunni lengsl að tala
skýru máli um huga og liandtök
séra Sigtryggs, er þessi hók góðra
gjalda verð og hollt lestrari'fni.
í DAG SKEIN SÓE
Samtalsbók Páls Isólfssonar og
Mattliíasar Jóhannessens.
Bókfellsútgáfan — 1964.
Það væri dauður maður, sem ekki
liefði ganian af þessu spjalli. Það
er einmitt fullt af hlíðu strandar-
innar, sólgliti lognsævarins á vörm-
imi sumardegi. Og þeim sáttuin sem