Syrpa - 01.06.1914, Síða 12

2Ó2
SYRPA
geta lagt til hliöar hálfan annan dal
á viku.---------Nú er eg búinn aö
fá fulla vissu um þaö, aö Henry
Trent er dáinn, Hann dó áriö 1873.
Hann hafði verið drykkjumaður mik-
ill og bláfátækur alla æfi, en fremur
vel að sér og meinhægur. Dóttir
hans er á lífi. Hún heitir Edna,
komin yfir tvítugt, og er nú ef til
vill gift. Hún á heima einhversstaö-
ar í útjaöri þessarar borgar. Það
verður vafalaust mjög erfitt fyrir
mig aö finna hana. En konan sem
býr í húsinu númer 843 á Oak-
stræti, hefir góðfúslega lofaö því, að
reyna aö finna þessa stúlku fyrir
mig.
30. Septcmber.
Mikið hefi eg reynt til að finna
dóltur Henry Trent. En hingað til
hafa allar mínar tilraunir, í þá átt,
veriö alveg árangurslausar. Konan
(frú Blair) í húsinu númer843 á Oak-
stræti er nú algerlega hætt viö að
leita, og segir hún aö stúlka þessi
muni vera farin burt úr Brooklyn.
--------Eg hefi aö lokum fengiö
lögregluna í liö með mér. En þaö
eru sönn vandræöi, aö fást viö þá
menn í þessum sökum, því að þeir
vilja endilega fá aÖ vita, af hverju
eg þarf aö finna dóttur Henry Trent.
Fjórum sinnum hefi eg fariö yfir á
aðal-lögreglustöövarnar og talaö viö
yfirmennina þar, og í hvert sinn
hafa þeir heimtaö, aö eg segöi ský-
laust frá því, hvaða erindi eg ætti
viö stúlku þessa. Og eg hefi hvaö
eftir annaö reynt að skýra þeim frá
því, eins skilmerkilega og mér hefir
verið mögulegt. Samt hefi eg séö
þaö á þeim að þeir hafa ekki trúaö
mér. Og ef til vill skilja þeir mig
ekki fyllilega, af þvi eg á mjög örö-
ugt með að mæla á enska tungu.
Ekki hefi eg viljað biöja B. . frænda
minn að túlka fyrir mig, því eg vil
draga þaö í lengstu lög, aö láta
hann vita um þetta málefni.
17. Október
Þaö er ekki minsti vafi á því, aö
lögreglan hér í Brooklyn hjálpar
mér aldrei til að finna dóttur Henry
Trent. Yfirmennirnir þykjast að
vísu hafa allan hug á því, og segja
mér aö bíöa og vera rólegur. Þrátt
fyrir þaö er eg viss um, aÖ þeir hafa
ströngustu gætur á öllum mínum
athöfnum, því hvar sem eg fer um
borgina á kvöldin, eftir að eg er
hættur aö vinna, þá verÖ eg altaf
var viö einhvern, sem viröist veita
mér nákvæmar gætur. Og mér
finst eg vera sannfæröur um, að
leynilögregluþjónar séu stööugt á
hælunum á mér. Að líkindum held-
ur lögreglan aö eg sé einhver mis-
indismaður. — Seinast, þegar eg
kom yfir á lögreglustöðvarnar.spuröi
einn yfirmaðurinn mig, hvernig há-
tíöarbúningur íslenzkra kvenna væri
og hvort eg heföi séö skáldiö og
feröamanninu Bayard Taylor áþjóð-
hátíðinni 1874. Eg reyndi aö lýsa
fyrir honum hinum íslenzka kven-
búningi en sagöist ekki hafa séÖ
Bayard Taylor, Eg er alveg sann-
færöur um, að myndir hafa verið
teknar af mér, á meðan eg var aö
segja honum frá þessu, þó eg reynd-
ar sæi þar engan meÖ ljósmyndavél.
Siöan hefi eg haft einhvern ímugust
á lögregluliöinu.
19. Oktáber
í gær lá illa á mér. Eg gekk mér
til afþreyingar suöur á Oak-stræti,
Þegar eg var búinn að borða kvöld-