Vekjarinn - 01.12.1903, Page 4

4
og eins mikinn pappír og þú óskar. Nú verð jeg að
fara, en þú verður að biðja fyrir mjer áður on jeg
fer.“ Herramaðurinn kraup niður við rúm krypp-
lingsins, tók höndum fyrir andlit sjer og gat varla
varizt gráti.
Pað kom nærri því engilsvipur á veika dreng-
inn á meðan hann bað Jiægt. og innilega:
„Herra Jesús. Jeg veit að þú heyrir mig, og
jeg þakka þjer fyrir að þú hefur sent þennan góða
mann til mín, til að hvetja mig í starfi mínu. En,
kæri herra Jesús, hann er svo hryggur yfir því, að
hanu hefur ekki starfað nóg fyrir þig að undanförnu.
Viltu nú ekki hjálpa honum til þess að vanrækja
ekki neitt af því, sem hann gæti gjört fyrir þig
upp frá þessu? Kæri herra gefðu honum og djörfung
til að tala við aðra ríka menn og segja þeim, að
það sje ómögulegt að þeir elski þig, eí þeir gjöra
ekkert fyrir þig! Svo þakkajeg þjer íyrir, drottinn
minn, að jeg má eiga von á nógum pappír og góðu
fæði upp frá þessu. Það verður ef til vill, til þess
að jeg lifi lengur, og get gjört meira fyrir þig. Já,
blessa þú drottinn minn þennan góða mann í öllum
efnum fyrir sakir nafns þíns.“
„Amen“ sagði gesturinn með mikilli alvöru, og
kvaddi sjúklinginn rjett á eptir. Áður en hann fór
úr borginni gjöiði hann ráðstafanir til að Tómás
gæti haft allsnægtir það sem eptir væri og svo fór
hann heim til búgarðs síns og royndi að holga Jesú
allt líf sitt og efni. Hann byggði stórt hús fyrir
kristilegar samkomar og talaði þar opt sjálfur.