Vekjarinn - 01.12.1903, Qupperneq 37

37
Jólagestir.
Systkinin Gleði og Friður svifu frá upphæðum
til mannheima á aðfangadagskvöldið til að gagntaka
hjörtu og heimili, þar sem dyrnar væru opnar, og
rúm hefði verið búið fyrir barnið frá Betlehem. —
far sem var ekki rúm fyrir Jesúm, þar varð eng-
inn var við þau, þrátt, fyrir allt skraf nm „jólagieð-
ina."-------
f’au komu í kirkjurnar, þar var víðast verið
að tala um þau, en fjöldi áheyrenda var svo niður-
lútur af áhyggjum eða ijettúð að hann varð ekki
var við komu þeirra. — þau svifu að stórhýsum
ríkismanna og hreysum fátæklinga; þau vitjuðu um
sjúklinga, ekkjur og börn, og gleymdu hvorki föng-
um, iastaþrælum nje ráðvöndum fariseum. En við-
tökurnar voru misjafnar; dyrnaf voru ekki alstaðar
opnar. Þau komu fyrst að gluggunum og litu beina
leið gegnum öll tjöld inn í hjörtu manna, til að
gæta að hvort menn væntu komu þeirra, hvort þar
væri rúm fyrir Jesúm.
Þau komu að stóru húsi öllu uppljómuðu; þar
var margt inni af úngu fóiki, sem var að skemmta
sjer við ýmsa skrýpaleiki með miklum hávaða.
APir virtust glaðir en það var ekki annað en fánýt
augnabliks kæti, sem ekkert átti skylt við sanna