Nýjar kvöldvökur - 01.01.1945, Qupperneq 7

Nýjar Kvöldvökur • Janúar—Marz 1945 • XXXVIII. ár, 1.—3. hefti
Þorsteinn M. Jónsson:
Sigurður Eggerz.
Ræða fyrir minni hans, flutt á Akureyri l.marz 1945, á 70 ára afmæli hans.
Ágætu heiðursgestir! Virðulega sam-
korna!
Það logaði yfir jöklunum.
Árið 1875 logaði yfir jöklum íslands, því
að Askja spjó eldi og eimyrju yfir Austur-
land, og vestanvindurinn bar öskuna austur
yfir ísiandsliaf, allt til meginlands Evrópu.
En eldbjarminn sást á himni yfir vestur-
hluta landsins. Og sveinninn, sem lá í vöggu
sinni á eyrinni vestan við Hrútafjörð, starði
á eldbjarmann, og bjarminn geislaði vitund
lians, umlukti sálu bans og magnaði með-
fædda orku hans. Og vestanvindurinn gerð-
ist verndari drengsins. Hann varði liann
askunni, en \lét hann njóta hins fagra
bjarma, er skreytti vesturhimininn. Og
sveinninn, sem seinna skrifaði þessar setn-
ingar: ,,Og sólin ritaði á vesturhimininn
fegursta draum minn, og hjarta mitt titraði
af fögnuði“, hann hefði vel getað sett þær
sem einkunn sinna fyrstu skynjana, því að
það voru logarnir og bjarminn, sem þá og
jafnan seinna, einkenndu sálu hans, líf hans
og störf, en askan hefur verið honum fjar-
læg. Vestanvindurinn barg honum frá
henni, þegar hann lá ómálga í vöggu sinni,
og askan vandist þá á að víkja frá honum,
og hún hefur jafnan forðast hann síðan. —
Aska í sál, aska í hug> aska í hjarta hefur
verið honum fjarlæg.
Sigurður Eggerz og £rú Solveig Eggerz.
Við vöggu þessa drengs héldu þær, skapa-
nornirnir þrjár, Urður, Verðandi og Skuld,
þing, sem að venju. Allar töldu þær svein-