Nýjar kvöldvökur - 01.07.1951, Page 25

N. Kv.
SVEINN SKYTTA
99
Sveinn horfinn, og einnig ljósbjarminn,
sem skinið hafði gegnum grindahurðina
innan úr hinni hvelfingunni.
„Komið með Ijóskerið!“ hrópaði Man-
heimer æstur. „Komið allir hingað ofan, og
svo skulum við reyna, hvort við getum ekki
brotið upp hurðina."
Hermennirnir ruddust nú inn yfir lík-
kisturnar og beittu herðum sínum á hurð-
ina, en vannst ekkert á . Manheimer blót-
aði og öskraði, svo að undir tók í hvelfing-
unni. En honum loks skildist, að hurðin
myndi ekki verða brotin upp, stakk liann
rýtingi sínum inn á milli karmsins og járn-
grindarinnar. Og loks heppnaðist honum
að brjóta eina eða tvær spengur. Gat hann
þá stungið handleggnum gegnum gatið og
náð til slánna hinum megin og lyft þeirn
frá hurðinni að innan. Opnaðist þá hurðin,
og gengu nú Svíarnir inn fyrir.
í bjarma ljóskersins sáu þeir, að iivelfing-
in var mannlaus. Og stinnur súgur mætti
þeim þarna inni frá kjallarahlerum í múr-
veggnum.
„Skrattinn gráskjóttur!“ drundi í Man-
heimer. „Allt er þetta bannsettum kapel-
láninum að kenna. Hann er valdur að öll-
um okkar óhöppum. Hann skal svei mér fá
að gjalda þess hressilega. En ef við segðum
nú, að hann hefði lokað mig inni í kirkj-
unni, og að presturinn hefði þar búið okk-
ur launsát. Þannig næði ég mér niðri á þeim
báðum, og presturinn fengi einnig að vita,
að tengdasonur hans hefði ljóstrað upp við
okkur leyndarmálinu."
Þessar voru hugleiðingar hins virðulega
höfuðsmanns, er hann liélt aftur heimleiðis
til félaga sinna í Gæsaturni.
éFramhald).
Will Lang:
Fjögur líkin frægu.
Sönn saga.
Ein furöulegasta saga frá síðari heimsstyrjöld.
Helgi Valt
Sagan hefst í aprílmánuði 1945. Senn
leið að lokum styrjaldarinnar, og stórskota-
liðs-herdeildir Bandaríkjamanna voru að
leita að fólgnum skotfærum út um allar
sveitir í Túringen. í 14 mílna (enskra) löng-
um og dimmum göngurn saltnámanna í
Bernterode höfðu fundizt 400.000 smálestir
skotfæra. Allt í einu rákust menn þar á ný-
lega steyptan vegg, er lokaði einum göngun-
um, 1800 fet undir yfirborði jarðar. Þetta
var þykkur veggur úr mulningi og steypu,
og er þeir höfðu brotizt í gegnum hann,
ýsson þýddi. 1
komu þeir inn í leynihólf eða hvelfingu.
Hún var troðfull af fegursta glitvefnaði og
giæsilegum, prússneskum gunnfánum, svo
hundruðum skipti, — og auk þess voru
þarna fjórar rniklar líkkistur. Þvers yfir lok
þeirra hafði verið hripað í skyndi með rauð-
krít fáein orð, sem gáfu til kynna, hvert
innihaldið væri, alveg eins og hér væri að-
eins um einhverjar vörusendingar-kröfur
að ræða.
Hér með hófst ein hin furðulegasta og
einkennilegasta málaiiækja styrjaldarinnar,