Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Síða 24

skerða varð réttindi manna í sjóðnum
á síðasta ári, sem veldur áhyggjum.
Stéttarfélögin eru þó flest sæmilega
stæð þótt þau fádæmi viðgangist að
við hér hjá Sjómannafélagi Reykja-
víkur höfum verið að borga út ámóta
upphæðir úr sjúkrasjóði og til dæmis
Dagsbrún, en erum að fá miklu minni
upphæðir í kassann. Það á sér orsakir í
því furðulega fyrirkomulagi að allar
stéttir greiða um 1% af tekjum í
sjúkrasjóð — nema fiskimenn. Fyrir
þá er ekki greitt nema 0.40 % í
sjóðinn af kauptryggingu sem er ekki
nema 67-8 þúsund krónur. Á
svipuðum grunni er greitt í orlofs-
heimilasjóð okkar. Því erum við „hálf
haltir“ að þessu leyti, þótt við höfum
geta staðið sæmilega við bakið á okkar
mönnum.
En við gætum gert betur ef við
hefðum sömu tekjustofna og tíðkast
hjá öðrum stéttarfélögum. Þetta er
vandi allra sjómannafélaga á landinu.
Þannig borga mörg félög sjómanna úti
um land mun minna í dagpeninga en
við gerum - kannske helmingi minna.
Aftur á móti greiða farmenn, gæslu-
menn og aðrir 1% í sína sjóði eins og
almennt gerist.“
Ólag á rétti sjómanna til
atvinnuleysisbóta vegna búsetu
„Þá búum við við það hjá
Sjómannafélagi Reykjavíkur að við
erum nú með um 100 menn á
atvinnuleysisskrá. Þar er að vísu ekki
eingöngu um okkar menn að ræða,
því þetta eru Reykjavíkingar sem verið
hafa á skipum og bátum hér og þar úti
á landsbyggðinnui. Því afgreiðum við
þá eftir búsetu varðandi atvinnuleysis-
bætur þótt þeir séu ekki félagsmenn
okkar. Sá ljóti leikur hefur verið
leikinn víða úti um land að menn fá
ekki atvinnuleysisbætur nema þeir
flytji á staðinn, en mikill fjöldi
Reykvíkinga var á skipum úti um land
þegar tekið var að frysta um borð. En
þegar samdráttur varð voru þeir reknir
heim og ég tel að þessi forgangsréttur
sé ósanngjarn, því við erum allir
Islendingar og eigum ekki að vera með
slíka hreppapólitík.
En hvað gerum við þegar við fáum
menn beint utan af landi á atvinnu-
leysisskrá? Við verðum að svara í sömu
„Sjómannafélagið mun sýna að þrátt jýrir
80 ára aldur mun það reynast jafii biturt
baráttuvopn fyrir stétt okkar og það œtíð
hejur verið. “
(Ljósm. Sjómannadagsblaðið /Björn Pálsson)
mynt og svona slagur finnst mér ekki
ná nokkurri átt. Við höfum haft það
að leiðarljósi, en ekki kröfu, að
reykvískir sjómenn séu ráðnir á skipin.
En þrátt fyrir það horfum við upp á
fráleit dæmi eins og þau að á einn
frystitogara héðan frá Reykjavík voru
ráðnir tómir Súgfirðingar, því skip-
stjórinn var Súgfirðingur! Slíkt er
auðvitað alveg út í hött. Þetta er því
harðara að sætta sig við þegar um er að
ræða fyrirtæki eins og Granda sem
bjargað var með skattpeningum
Reykvíkinga þegar Isbjörninn var að
fara á hausinn.“
Stéttarleg samstaða sjómanna
er sterk
„Hvað félagslífið hjá okkur í
Sjómannafélagi Reykjavíkur varðar þá
er það ekki svo líflegt sem við vildum.
Því veldur að menn eru úti og suður
vegna atvinnu sinnar og það gerir
fundarsókn erfiða. Best er fundarsókn
milli jóla og nýárs þegar flest skip eru
inni, en einnig reynum við að rækta
sambandið með því að skrifa mönnum
og fara um borð í báta og skip og ræða
við félaga okkar. Sem setur fer eru þeir
að öðru leyti mjög virkir: Þeir koma
hér mikið, einkum á morgnana og fá
sér kaffi. Þá er margt rætt sem veldur
því að við fylgjumst vel með hvað
þeim er efst í huga. Þar kemur fram
mjög góð stéttarleg samstaða innan
raða okkar - og það sýnir sig best þegar
til harðra vinnudeilna kemur.
En við gerum það fyrir okkar fólk sem
við megnum. Við eigum fimm
sumarhús og er eitt í Húsafelli en
fjögur að Hrauni í Grímsnesi. I því
sambandi vil ég taka fram að við
höfum átt ágætt samstarf við félaga
okkar í Sjómannafélagi Eyjafjarðar
varðandi ráðstöfun húsanna. Þeir eiga
hús í Eyjafirðinum og höfum við
iðulega skipt við þá á húsum. Þetta
hefur komið báðum til góða.
Með mér í stjórn eru nú Rafn Ólafs-
son varaformaður og bátsmaður á
Bjarna Sæmundssyni, Birgir Björg-
vinsson gjaldkeri sem starfar hér á
skrifstofunni, Guðmundur Hallvarðs-
son alþingismaður ritari, Oddur
Magnússon togarmaður, Kristinn
Skúlason farmaður og þeir Magnús
Jónsson og Gunnar Eiríksson sem
báðir eru togaramenn og Skjöldur
Þorgrímsson.
Þá má ekki gleyma trúnaðarmanna-
ráðinu sem skipað er 40 úrvals-
mönnum. Þar eru farmenn, fiski-
menn, gæslumenn og í sem skemmstu
máli fulltrúar allra greina sjómennsku.
Allt eru þetta traustir og reyndir menn
og Sjómannafélagið mun sýna að þrátt
fyrir 80 ára aldur mun það reynast jafn
biturt baráttuvopn fyrir stétt okkar og
það ætíð hefur verið.“
Atli Magnússon
24
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ