Sjómannadagsblaðið - 01.06.1995, Síða 80

Guðmundnr Ólafison skipstjóri
Horft er um öxl og hugurinn reikar
aftur í tímann. Hann nemur staðar við
hátíðarhöld Sjómannadagsins í
Hafnarfirði. Við setningu hátíðarinnar
má heyra kunnuglega rödd, rödd
manns sem hefur haft þann starfa í
áraraðir að kynna dagskrá hátíðar-
innar eða heiðra aldraða sjómenn.
Ollum að óvörum hefur sú rödd þagn-
að. Guðmundur Ólafsson hefur skilað
hlutverki sínu hér á jörðu.
Eins og margir hafnfirskir sjómenn var
Guðmundur fæddur og uppalinn á
Vestfjörðum og átti sínar ættir þangað
að rekja. Ungur að aldri hóf hann sjó-
mannsstörf þar fyrir vestan. Stundaði
hann þar sjómennsku uns leið hans lá
suður til náms í Sfyrimannaskólanum
í Reykjavík. Hann útskrifaðist þaðan
vorið 1947. Stuttu síðar flyst hann til
Hafnarfjarðar. Hann ræðst þar á tog-
ara. Hann er á togurum næstu tíu
árin, m.a. Röðli og Surprise.
Arið 1959 ræðst hann sem sfyrimaður
á m.s. Guðmund Þórðarson RE á síld-
veiðar. Skipstjóri þar var Haraldur
Minning
Guðmundur Ólafsson skipstjóri
Fæddur 7. nóvember 1921 - dáinn 2. janúar 1995
Ágústsson, frægur aflamaður. Mín
fyrstu kynni af Guðmundi voru þar.
Ég var beðinn að leysa af sem sfyri-
maður tvo túra, annan túrinn undir
skipstjórn Haraldar, en hinn túrinn
undir stjórn Guðmundar. Hér var um
að ræða frumraun Guðmundar sem
skipstjóra á síldveiðum. í stuttu máli
má segja að allt hafi gengið vel og afli
góður. Þóttu mér tök Guðmundar við
að kasta nótinni aðdáunarverð, æðru-
leysið og öryggið eins og hér væri um
þaulvanan mann að ræða. Það var því
ekki að undra að hann réðist fljótlega
til skipstjórnar á síldveiðiskip, fyrst á
ms. Garðar og síðar á ms. Gróttu RE.
Okkar kynni héldust upp frá því.
Áttum við oft samskipti í gegnum tal-
stöðina.
Þegar Guðmundur var á fimmtugs-
aldri gripu örlögin inn í hans starf.
Veikindi ollu því að hann varð að fara
í land. Við áttum oft tal saman eftir
að hann var kominn í land. Kom þá
oft fram í tali hans að hann var ósáttur
við sitt hlutskipti, var hugur hans allur
við sjósókn og aflabrögð.
Á árinu 1983 var óskað eftir því að
undirritaður byði sig fram til for-
manns hjá Skipstjóra- og sfyrimanna-
félaginu Kára. I framhaldi af því
leitaði ég eftir því við Guðmund að
hann tæki að sér gjaldkerastöðu
félagsins. Var það auðsótt mál.
Kára hafði hlotnast þar góður starfs-
kraftur, sem vildi veg félagsins sem
mestan og starfaði af öllum krafti í
samræmi við það. Hann var fulltrúi
félagsins í Sjómannadagsráði. Auk
þess innti hann af hendi fjölda verka
fyrir félagið.
Eins og áður er getið starfaði
Guðmundur ötullega að Sjómanna'
deginum. Árið 1991 snerist þ°
hlutverk hans við er hann tók við
heiðursmerki dagsins. Var hann vel að
því kominn.
Fyrir hönd félaga í Kára færi eS
honum okkar bestu þakkir.
Er við kveðjum góðan félaga færum
við eiginkonu hans, börnum og barna'
börnum, sem og öðrum aðstanð'
endum okkar innilegustu samúðar'
kveðjur. Guð veiti ykkur styrk.
Minning um mætan mann verður
lengi í minni höfð.
F.h. Skipstjóra- og stýrimannafélags,nS
Kára, Hafrarfirti
Ingvi R. Einarsson
80
SJÓMANNADAGSBLAgí^