Eimreiðin - 01.10.1938, Síða 25

El^nEiÐlN
I SVARTADAL
369
tuin er sama hugsunin efst í huganum, hún vefur sig um
ÍJlIar aðrar hugsanii', hún er eins og mylluhjól með stórum
'itum bletti; stórt hjól, sem fer hægt, hvíti bletturinn snýst,
emst á hápunktinn, með hjólinu, dýfist svo niður í vatnið og
'eiður óljós, jafnvel hverfur, snöggvast, en kemur svo upp
Þvitur og óþægilegur fyrir augað, á þessu einlita, jafna
J011' — Stöðugt eins — eins — eins. — Snýst!
^egar ég vaknaði, buldi stórhríð á glugga mínum. Hann hafði
Srn’iist í norður, með hríð, þessa morgunstund, á meðan ég svaf.
Var orðið bjart af degi, og ég var feginn að hríðin rask-
1 aformi mínu að fara strax af stað, ég var feginn öllu því,
S<3lu raskaði tilgangslausum áformum mínum.
^^gt og hægt skildu verulegir atburðir næturinnar sig frá
anmarugli mínu. Fyrst var þó efst í huganum hálmstráið,
eg hafði gripið til í öngþveiti sjálfsvarnarinnar: Skipið,
an. sem rak að landi með brotið stýri, fram hjá höfn og
dr;
Sem
skút;
hei
oft
Unilum skipverja, inn í klettana og dauðann. — Það getur
je 'ei'ið nauðsynlegt að hugsa um hina ógeðfeldustu og aga-
&nstu hluti, til þess að reka á flótta þær hugsanir, sem ásækja
n instast og geta gengið af manni dauðvona eða dauðum.
1 sstríðið er alstaðar og altaf — þessi litla stúlka, sem lá
lg lf , .
kv' aUdl at sorS °S eymd undir sænginni minni í
■stherberginu í Svartadal, var einnig kramin undir hrammi
o;Uai eigin meðfæddu eðlisþrár. —- Þótt hún væri veikbygð
& Ung, þá varð hún að líða og líta fram á veginn, dinnnan og
0eudanlega langan.
ö settist á rúmið hjá henni. Alt var nú aftur þögult í þessu
‘ 0ra- ókunna húsi.
hv’’Þé! tlatlÓ hjálpað mér mikið,“ sagði hún. „Ég veit ekki
talað^^- ^6^1 tal'i®’ et ég hefði ekki flúið inn til yðar.“ Hún
stór * mjuht, hún var grannvaxin og veikluleg, augun
i s -°^ to^ur’ tuh at örvæntingu, eins og fugl, sem er fastur
iu. . Hún var áreiðanlega föst í snöru!
hen eruð Þér hættulega stödd,“ sagði ég, „og ég vor-
],t0 Ul ^®ur af því, að ég veit sjálfur hvað það er að vera ráða-
hu ~~ ég sagði margt fleira við hana, til þess að reyna að
sjáU^a Þana °§ sjálfan mig líka, því bezta ráðið til að hugga
911 S1S er Það að hugga aðra. — Við fundum það, að við
21