Eimreiðin - 01.10.1938, Síða 108
452
RITSJÁ
eimreiðin
Frú Guðrún hufði altaf ákveðinn lilgang með ritum sinum, þann að baita
og fegra iífið, en listin í liinum Iállausu sögum liennar minkar ekki við
það. Það er einföld og látlaus list, en mál hennar kemur frá hjartanu og
ratar leiðh' að hjartanu. Þetta er bók, sem ég vil gefa mín beztu meðmírl''
Jakob Jóh. Smári.
Margit Ravn: STJÚPSYSTURNAR. Helgi Valtýsson íslenzkaði. Akureyr'
1938 (Þorsteinn M. Jónsson). — Þelta er bók, sem ætluð er ungum stúlk-
um og er sjálfsagt góð til þeirrar notkunar. Hún lýsir ævi ungra stúlkna
af efnaðra taginu, erfiðleikum þeirra út af þvi, að foreldrarnir skilja og
svo ástum þeirra, sem auðvitað enda vel, eins og vera ber í slíkri sögu-
Sagan er fjörlega skrifuð og ekki óskemtileg aflestrar, en eðlilega er
þetta ekki neinn djúpsettur skáldskapur, eins og ekki er heldur að bu-
ast við.
Þýðingin er laglega af hendi lej-st, þó að visu komi fyrir útlenzkulegar
setningar og orðatiltæki á stöku stað. Jakob Jóh. Smári.
LJÓSHEIMAR. Ljóð eftir Pctur Jakobsson. Reykjavik 1938 (Prentsmiðja
Jóns Helgasonar). — Pétur Jakobsson er allgóður hagyrðingur, og yrkir
stundum snjallar ferskeytlur og lausavísur, en hin stærri kvæði eru vfir-
leitt lakari, og flest ósköp hversdagsleg. Mikið er i bókinni af tækifæris-
kvæðum, og eru þau mörg allgóð sem tækifæriskvæði, en eiga nauðalit'1'*
erindi til almennings. Iívæðin bera vitni um ljóðelska sál, sem hefur all-
mikið vald á ljóðaforminu, en vantar skáldlega andagift, en þó getur verið
að Ijóð þessi séu nokkuð við smekk almennings, og er þá ekki alveg tii"
gangslaust að gefa þau út, þó að raunar hefði meginþorri þeirra betur
verið geymdur i skrifborðsskúffu höfundarins. Það fallegasta við bókina
er nafnið. Jakob Jóh. Smári.
FRÁ AFDAL — TIL AÐALSTRÆTIS. Ljóðmæli eftir Ingibjörgu Bene-
diktsdóttur. Reykjavik 1938 (Félagsprentsmiðjan h.f.). — Frú Ingibjörf?
Benediktsdóttir er í skáldskaparlistinni eitthvað á horð við Pétur Jakobs-
son. Nauðasjaldan bregður fyrir I Ijóðum hennar nokkru, sem hefur siS
upp yfir flatncskju meðalmenskunnar, og sannast hér átakanlega l'ið
fornkveðna, að „góð meining enga gerir stoð“. Það er vissulega ekki nóg
að liafa skáldlegar stemningar, ef hæfilcikann skortir gersamlega til þess
að vekja þær stemningar hjá öðruin. Samt sem áður verður maður að
játa það, að sum ljóðin eru þýð og lagleg, og einhver kvenlegur blær yf'r
þeim, sem fer þeim vel. Jakob Jóh. Smári.
Benjamín H. Eiríksson: ORSAKIR ERFIÐLEIKANNA í ATVINNU-
OG GJALDEYRISMÁLUM. Rvík 1938. — Höfundur er ungur hagfræðingu''i
sem sýnir lofsverðan áliuga á að greiða úr þeirri flækju, sem atvinnu-
líf vort hefur lent i og hefur auðsjáanlega kynt sér mikið af gögnum þar
að lútandi. En eins og hann segir sjálfur í byrjun ritsins, eru vandamál'"