Eimreiðin - 01.01.1946, Qupperneq 77

eimreiðin
GISTING
57
ganga níu. Hann var rétt að líta á liana. Eftirlitið með bíln-
um mátti ekki taka langan tíma, og svo engar tafir að koma
fyrir, ef þau áttu að ná háttum þar nyrðra. Og norður á háls-
inum var ekki gaman að standa með veigalítinn kvenmann.
Hann vissi þar að auki, að Bíbí, — svo var hún kölluð, og enginn
vissi hvað liún hét — var orðin hálfþreytt. Þess vegna var hún
svona örg. En við því dugði ekkert annað en blíðlyndi og þolin-
mæði. Annars gat hún orðið enn erfiðari en bíllinn.
Halldór lét augun harfla aftur til bæjanna sér til afþreyingar.
Hann gekk þetta sannarlega ekki að gamni sínu. Honum var lekið
að hitna. Allt í einu festi hann augun á næst næsta bænum fyrir
framan þau, hinum megin í dalnum. Þessi bær stóð fast niður
við ána í 4—5 kílómetra fjarlægð, svo að liann sást nokkuð
oskýrt, en var þó auðþekktur, því að hann blasli við á allbreiðri
eyri undir djúpu skarði. Halldór liorfði til hans drykklanga
Stund og hálfblístraði.
'— Heyrðu, Bíbí, eiginlega erum við að komast í liálfgerða
®kömm með að ná til Langafjarðar. En sérðu ekki bæinn þarna
undir skarðinu, dágóðan spöl fram með ánni? Hann lieitir Skarð.
'— Og hvað svo?
"— Þar bvr gamall skólabróðir minn, Jóhann Hjálmarsson.
fm að við förum þangað og gistum? Það má h'eita skotvegur
þangað. Ég hef einu sinni farið þar framhjá til að sjá mig um,
°g þetta getur ekki kallast mikið úr leið.
'— Er þetta prestur eða læknir?
'— Nei, bara bóndi. Hann hætti eftir stúdentspróf. Þetta Var
mesti sómamaður. Hann hefur sjálfsagt gaman af að við komum.
En veiztu, að það sé liægt að gista þar? Mér sýnast þetta
'°m kot. Þú getur þó ekki ætlazt til, að maður fari að skríða
lrm í moldarkofa. — Frúin vildi ekki láta á því bera hvað hún
Var slæpt og eftirgefanleg. Hún var því einhvernveginn vön að
Samþykkja ekkert undireins. En nú var Halldór Pétursson ákveð-
inn.
- Þú, sem svo oft hefur verið að tala urn það, góða mín, að
ganian myndi vera að fara einhverntíma upp í sveit og sjá fólkið
°g hvernig það lifir. Og þú sagðir seinast í gær, að frú Anna
•lónsson liefði sagt þér svo skemmtilega sögu af kynnisferð sinni
austur í Grímsdal í fvrra. Hér er nú ágætt tækifæri til að svala