Eimreiðin - 01.01.1946, Side 93

eimreiðin
LEIKLISTIN
73
söngurinn í Skálholtskirkju, var
í rauninni óþarft, en það hefði
leiðbeinandi líka að skaðlausu
mátt sjá.
Mætavel var farið með hlutverk
hinna stórbrotnu persóna. Þor-
steinn Ö. Stephensen og Regína
Þórðardóttir léku feðginin, Brynj-
°lf biskup og Ragnheiði. Bæði
höfðu þau kynnst ágætum dönsk-
um leikurum í þessum hlutverk-
um, er þau voru saman í leik-
skóla í Höfn, en þá var einmitt
fyrri gerð leiksins sýnd á Kon-
unglega leikhúsinu. Ekki mátti
samt merkja það í neinu, að þau
tækju þessa leikara sér til fyrir-
myndar. Þau lögðu persónulegan
skilning í hlutverkin og gáfu,
hvort á sína vísu, þjóðlegar og
heilsteyptar mannlýsingar. Regína
kom út úr eldrauninni heilsteypt-
ari sem listakona en hún hefur
uokkru sinni áður verið. Sammála
Þorsteini í skilningi á höfuðklerk
°S andlegum höfðingja 17. aldar
harf maður hreint ekki að vera og
getur þó borið lotning fyrir afreki
leikarans, enda sagt, að það hefði
hent góða menn, sem ekki áttuðu
S1& á því, að Þorsteinn var alls
ekki að sýna neina sögulega per-
sonu, heldur sinn Brynjólf biskup
Sveinsson — kannske einmitt hinn
ema rétta og sögulega sanna. Hver
Veit það?
Gleðilegur vottur um vöxt og
trif leiklistarinnar er það, að unga
fólkið lætur nú töluvert til sín
taka í leiklistarmálunum. Það
sýnir trú þess á listinni, að það
flykkist utan til náms, þó enn sé
allt í óvissu um afkomu leikara
hér á landi, og það myndar ný
samtök til að koma góðum sjón-
leikjum á leiksviðið. Leikfélag
Hafnarfjarðar er ungt félag, það
verður 10 ára í vor, en starfsemi
þess er borin uppi af ungu og
áhugasömu fólki. I vetur sýndi fé-
lagið Tengdapabba eftir Gustav
af Geijerstam og hafði fengið til
leikstjórnar Jón Aðils leikara, sem
einnig lék gamansamt hlutverk
Pumpendals gamla. Sýningin
tókst yfirhöfuð mjög vel og færði
félagið skrefi nær listrænu marki.
Mjög svipað er að segja um sýn-
ingu Leikfélags templara á
Tengdamömmu eftir Kristínu Sig-
fúsdóttur. Sýningin var með lát-
lausum og viðfelldnum blæ og hef-
ur áreiðanlega skilað leikendum
notadrjúgri reynslu upp á fram-
tíðina. Soffía Guðlaugsdóttir var
leikstjóri, og lék hún sjálf með
ágætum aðalhlutverkið í leiknum.
Eftir öllum sólarmerkjum að
dæma gefst reykvískum áhorfend-
um hér eftir kostur á því að sjá
sjónleiki í þremur leikhúsum, því
hvorki er það meira ómak né
kostnaðarsamara að sækja leiki í
Hafnarfirði en í öðruhvoru leik-
húsi bæjarins.
Menntaskólaleikurinn er eigin-
lega alveg kafli út af fyrir sig.
Þar hefur á undanförnum árum
komið fram í Ijósið nýgræðingur,
sem haft hefur hina mestu þýð-
ingu fyrir leiksviðið. Ýmsir ágæt-
ir leikendur hafa fyrr og síðar
leikið í fyrsta skipti í skólanum,
svo sýningar nemenda eru af þeim
sökum allrar athygli verðar. Að
þessu sinni léku nemendur gam-
anleik, Enarus Montanus, sem er
staðfærð þýðing á gamanleiknum
Erasmus Montanus eftir Holberg.
L. S.