Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 52

Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 52
40 EIMREIÐIN skellihló Friðrik. Ég sá, að ég hafði sagt einhverja vitleysu og varð skömmustulegur. Friðrik klappaði mér á kinnina. " Finnst þér lík augun í okkur Skjöldu? sagði hann. — Nei» nei, sagði ég. Augun í henni Skjöldu er svo miklu stærri og ljótari. Hefur nú nokkurn tíma séð liafsaugað? — Engioo maður hefur séð það, sagði hann. Hann Gvendur hefur vist séð það, því hann segir, að heimurinn endi út í hafsauga. " Það er bara vitleysa, sagði Friðrik og hélt af stað heimleiðis frá húsunum. Á leiðinni heim sagði ég honum frá bændaghm' unni rniklu í Leiru suður, þar sem Gvendur lagði þá tuttugu. Austanvérana. — Miklir menn erum við Hrólfur minn, sagð1 Friðrik, — en þú skalt samt engum segja þá sögu nema met; — Ég skildi ekkert í því, að hann kallaði mig Hrólf og ætlað1 að spyrja hann um það, en í því kom pabbi út, og þeir f°rU að tala saman. En ég fór inn og leitaði að mönimu til þess að fá lausn á ýmsum mikilsverðum vandamálum. — En svo man ég líka eftir stórhríðum, er stóðu yfir dægr11111 saman, látlaust. Þær bauluðu á þekjunum, og í gamla bænum varð stöðugt að vera að taka af gluggunum, því fönnin skefld1 á þá, svo dimmt varð inni um hádaginn. Þykkt lag af hélu vai á hverri rúðu, og frammi í bæjardyrum og göngum mynduð- ust frostkúlur á moldargólfunum, en rjáfur og veggir gran- uðu af hélu. Ekki man ég til jress, að mér væri kalt, en konu1 sátu með prjónuð sjöl um herðar við tóvinnu í baðstofunni- Ég man eftir því, að fólk talaði um kulda og mikið kaffi val drukkið og mikið etið. Á heimili foreldra minna skorti aldre1 mat né klæði. En í æsku heyrði ég þó talað um bjargarskoA og klæðleysi á sumum heimilum, þótt um verulegt hungni hafi ekki verið að ræða Jiar um sveitir um þær mundir. Þegar hafísinn lá landfastur fram á sumar, vantaði víða kaffi, sykm og fleiri vörur, en efnaðri heimilin miðluðu mat og öðru tU hinna fátækari, svo allt komst af vandræðalaust. — Þetta var a síðasta tug hinnar nítjándu aldar. Fyrir ofan túnið heima tóku við há og hrikaleg hamrafjölk er náðu allt upp í hálft fjórða þúsund fet yfir sjó, en halli var fremur lítill frá sjó fram að bænum, þótt alllangt væri, eða þingmannaleið eftir gömlu máli. Hvessti oft ógurlega af þeS*' um fjöllum, rak í bylji, en logn, eða því sem næst, á miU1-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.