Ægir - 01.03.1923, Blaðsíða 4

26
ÆGRIR
Reykjavíkur kom, lagðist hann inn á Landa-
kotsspítala og dó þar eftir uppskurð 6.
júní s. 1. og í sama mán. var lík hans
flutt til Grundarfjarðar, og hvilir hann þar
ásamt móður sinni — í Setbergs-kirkju-
garði. Sig. sál. var kvæntur Ingibjörgu
Pétursdóttir frá Ólafsvík, meslu myndar
og dugnaðarkonu, þeim varð 7 barna
auðið, (1 dáið). Rau voru 2^/i ár í Ólafs-
vik 9 ár í Fróðárhreppi og 3 í Bár i
Grundarfirði, sem var eignarjörð þeirra.
Með dauða Sig. sál. hefir íslenska sjó-
mannastéttin mist einn sinn duglegasta
og besta skipstjóra, en að sjálfsögðu verður
skaðinn og söknuðurinn mestur og sár-
astur hjá ekkju, börnum, föður og syst-
kinuin hans, sem eiga þar á bak að sjá
blíðum og umhyggjusömum förunaut, og
í nafni þeirra vil eg flytja þér, tryggi
vinur, okkar innilegasta þakklæti fyrir allar
þær gleði og ánægjuslundir sem þú veittir
okkur, og þótt þú sért nú horfinn sjónum
vorum, vonum vér gleðilegra samfunda á
landi ódauðleikans, þar sem að þú hefir
meðtekið trúrra þjóna verðlaun.
Hafðu svo þökk fyrir vel unnið æfistarf,
því orðstýr deyr aldrei hver sér góðan getur.
/. G.
Landhelgisgæslan.
Úr umræðu á aðalfundi Fiskifje-
lags Isands 19. febr. 1923.
Landhelgisgæslan hefir sem eðlilegt er,
verið það málefni, sem alt af hafa verið
óskiftar skoðanir um í Fiskifjelagi íslands,
bæði hjer í Reykjavík og eins í deildum
þess úti um landið. Auk þess má telja, að
allir sem sjó slunda í sjávarþorpum, hafi
verið á sama rnáli sem sjá má af þing-
málafundum þeim, þar sem það hefir
komið til umræðu á, sem sje að hafa land-
helgisvörn sem besta,
Á öllum Fiskiþingum, sem haldin hafa
verið, hefir verið samþykt áskorun til þings
og sljórnar, þess efnis, að auka og bæla
landhelgisgæsluna. Á Alþiugi hafa einnig
heyrst háværar raddir um, að landhelgis-
vörnin sje ekki, og hafi ekki verið, við-
undi. En þar hefir aðallega veriö talað
um eftirlit það, sem haldið hefir verið
uppi af dönsku slrandvarnaskipunum. En
jeg vil álíta, að áskorun Fiskiþingsins og
sjávarúlvegsmanna í þessum efnum, hafi
ekki verið bundin neinum sjerstökum skil-
yrðum, að þessu leyti, lieldur hafi það
beinlínis verið tilætlun, að Alþingi veitti
stjórninni lieimild til þess betra ettirlit yrði
en verið hefir og að nota fje til þess að
kosta það inun betra.
Það er vitanlegt, að árlega hafa smá-
upphæðir verið notaðar úr rikisjóði til
landhelgiseftirlits, en það virðist ekki hafa
verið nein sjerstök alvara þings og stjórnar
i því máli, því engin sjerstök upphæð er
í fjárlögunum, sett beinlínis til landhelgis-
eftirlits.
Á síðasta Fiskiþingi, var samið nefndar-
álit í landhelgismálinu, er vonast var eftir
að Alþingi gæti notað sem grundvallarlínur
á fyrirkomulaginu við strandgæslu næstu
árin. Far er farið fram á, að leigðir verði
mótorbátar til eítirlits yfir mjög stuttan
tima, meðan aðalvertiðar standa sem hæst
á hinum ýmsu veiðistöðum.
Kostnaður við slíkt eftirlit er áætlaður
mjög lítill, kr. 65000,00, og gat Fiskiþingið
ekki látið sjer detta í hug, minni upphæð
yrði tekin upp á fjáraukalög fyrir árið
1922 en þetta, og vonaðist eftir, að næsta
ár, þ. e. 1923, yrði upphæðin stærri.
En Alþingi veitti landsstjórninni enga
sjerstaka heimild til þess að verja fje úr
ríkissjóði til landhelgisgæslu, nema ef telja