Ægir - 01.03.1923, Qupperneq 5

ÆGIR
27
á styrk þann, sem björgunarskipið »Þór«
í Vestmannaeyjum fjekk, kr. 30000, og
svo einhver ótiltekin upphæð af óvissum
útgjöldum, sem stjórnin mátti taka, til að
greiða með kostnað þann, sem lögreglu-
eftirlit, þegar nauðsyn bæri til, við eftirlit
með fiskiveiðum í landhelgi kostaði. Þaö, að
ekki skuli vera tekin upp í fjárlögin ákveðin
uphæð til landhelgisvarna, sýnir betur en
nokkuð annað, hvað lítil alvara hefir verið
í þessu máli í raun og veru, hjá þingi og
stjórn og hvað lítið tillit er tekið til vilja
sjávarútvegsmanna, þegar um er að ræða
málefni, sem þeim aðallega er sjerstakt
áhugamál, en það verður að teljr að gæsla
landhelgis sje.
Með brjefi dags. 27. júní s. 1., fór stjórn
Fiskifjelagsins fram á það, við hæstv.
landsstjórnina, að landhelgisgæslu yrði
hagað samkvæmt þvi, sem síðasta Fiski-
þing hefði óskað eftir og lýst er í skýrslu
þingsins, og auk þess að björgunarskipið
»I*ór«. yrði látið vera við Norðurland yfir
síldarveiðitimann til landhelgisgæslu þar.
Ástæður til þess, að stjórnarráðinu var
sjerstaklega skrifað um þetta, að þessu
sinni, voru þær, að Fiskifjelagsstjórninni
hafði borist fjöldi áskorana, bæði brjeflega
og símleiðis, um að landhelgiseftirlitið væri
aukið. Jeg átti jafnframt tal um málið við
hæstv. ráðherrana, bæði forsætisráðherra
og atvinnumálaráðherra og skýrði forsætis-
ráðherra mjer frá, að stjórninni hefði bor-
ist tilboð um bát til landhelgisgæslu í
Faxaflóa og beiddist umsagnar Fiskifjelags-
ins um, hvort ráðlegt væri aö taka tilboði
því, sem fyrir var, en þar sem forsætis-
ráðherra var þá á förum til útlanda, varð
ekki frekar gert í málinu af Fiskifjelagsins
hendi, enda sá það aldrei tilboðið.
Mjer virðist fyrsta spurningin í máli
þessu vera sú, hvað mikilli fjárhæð lands-
stjórnin vildi eða teldi sjer leyfilegt að eyða
til landhelgisgæslu á árinu, og svo þar
næst að finna þá leið eða það fyrirkomu-
lag, sem gæslan kæmi að sem bestum
notum fyrir þá upphæð.
En eins og skiljanlegt er, var erfiít fyrir
landstjórnina að ákveða sig með það, þar
sam fjárlögin heimiluðu enga sjerstaka
upphæð til þess beinlinis, eins og áður er
að vikið. Endirinn varð sá, að aðeins einn
mótorbátur var látinn annast landhelgis
gæslu við Norðurland yfir sildveiðitímann
auk björgunarskipsins »Þór« og svo var
gæsla hjer í Faxaflóa styrkt aö einhverju
leyti með fjárframlagi. Hvað mikið það er
veit jeg ekki.
Af fjárlagafrumvarpi þvi, sem ríkisstjórn-
in hefir lagt fyrir Alþingi það er nú situr,
má sjá, að engin breyting hefir orðið á
þessu máli frá stjórnarinnar hendi, nema
sú, að draga úr styrknum til björgunar
skipsins wÞóra. Af því er augljósl, að lands-
stjórnin telur landhelgisgæsluna kostaða af
íslenska ríkinu ekki neitt sjerlega knýjandi
nauðsynjamál, eða ekki svo knýjandi, að
ekki megi án hennar vera.
Það væri óskandi, að núverandi Alþingi
vildi breyta um stefnu í þessu máli og
ákveða vissa upphæð í fjárlögunum til
landhelgisgæslunnar; það hefir valdið og
fjáráðin til þess.
Það hefir lítið að segja vilji Fiskifjelags-
ins og sjávarútvegsmanna eða tiilögur Fiski-
þingsins í þessu máli, ef þing og stjórn
vantar viljann til þess að skifta sjer svo
af málinu, að af framkvæmdum geti orðið.
Jón E. Bergsveinsson.
Frcmvarp alþingismanns Jóns Baldvins-
sonar um einkasölu á síld og sallfiski,
var felt á Alþingi umræðulítið.