Ægir - 01.03.1923, Blaðsíða 7

29
ÆGIR
Samkv.
Samkv. fengnum Mis-
tollreikn.: skýrslum: munur:
kg. kg. kg.
Saltfiskur og
verk. fiskur 22250900 19426676 2824224
Síld ....... 23576450 3983110 19593340
Hrogn .... 297240 226307 70933
Fiskguano. . 1782800 201400 1581400
Þorskalýsi. . 1690290 1286897 403393
Hvallýsi . . . 264810 324 264486
Af þessu er augljóst, að það er 38, 3°/o
sem aflinn er talinn minni samkv. gefnum
skýrslum, en það, sem tollreikningar sýna
að greitt hefir verið útflutningsgjald af, og
efast vist enginn um hvort mun rjettara.
En þess utan vanta algerlega skýrslur um
allan fisk sem neytt hefir verið hjer á
landi.
Mjer er ekki Ijóst hvort breyting hefir orð-
ið á þessu til batnaðar síðan 1914, en jeg
efa það samt, þvi í aflaskýrslunum trá 1918
stendur, að síldarafli hafi það árið verið
71300 hectolitrar eða 6,141 miljón kg. En
í verslunarskýrslu er hann taliun 1388005
kg. verðið reiknað eftir því, og verður þá
útkoman sú, að sildaraflinn hafi verið
1118385,00 króna virði það ár.
Með samanburði á þessum skýrslum
1918 liggur næst að álykta, að ekki hafi
verið flutt út úr landinu nema rúm 1
million kg., af þeim 6,1 million kg. sem
samkvæmt aflaskýrslum er talið að hafa
aflast 1918. En það eru til önnur gögn,
sem telja má ef til vill eins áreiðanleg í
þessu efni, og það eru reikniugar útflutn-
ingsnefndar, sem þá hafði með söluna að
gera. Af þeim er eflaust hægt að fá full-
komnar sannanir í þessu máli, en þeir
reikningar eru, að því er mjer hefir skil-
tst, ekki openber skjöl fyrir almenning og
verður þvi ekki vitnað til þeirra hjer,
heldur verð jeg að treysta á minni mitt í
þessu efni, en mig minnnir að af norður-
landi hafl verið búið að flytja út um 40000
tunnur fyrir áramótin 1918—19 eða um 4
million kg. Auk þess er allur síldarafli
sem fjekkst á árinu og notaður var til
matar, beitu og áburðar hjer á landi, sem
mun vera fult eins mikill og talinn er
útfluttur á árinu 1918.
Jeg læt mjer þetta nægja til þess að
benda á, að skýrslusöfnun hjer hjá oss
hvað viðvíkur fiskafla og verslun með
fiskframleiðsluvörur, er í mesta máta ófull-
komin, og Iitið á skýrslum að græða í
»praktiska« lífinu, fyrir þá er vilja og
þurfa að notfæra sjer þær og kemur þetta
að sjálfsögðu harðast niður á þeim, sem
atvinnu reka, fyrst þeim er söluna hafa á
hendi, og svo framleiðendum.
Jeg vil taka það fram, að jeg er hjer
ekki að áfella Hagstofuna fyrir það, hvað
skýrslurnar eru ófullkomnar, mjer liggur
næst að segja villandi, því hún getur auð-
vitað ekki farið eftir öðru en skýrslum
þeim, er henui berast i hendur.
Sem dæmi þess, hvaða áhrif það getur
haft, að ekki skuli vera til nein áreiðanleg
skýrsla um fiskafla íslendinga, má geta
þess, að eitt blaðbæjarins flutti þær fregnir
i fyrra vor, að afli Vestmanneyinga væri
orðinn 600U0 skippund. Fjórum dögum
síðar er þessi frjett komin til Spánar, og
varð þess valdandi, að sala á tveim förm-
um af fiski, sem þá var verið að semja
um, fór út um þúfur, samkvæmt umsögn
þess aðilans sem að sölunni vann, og kom
hann nokkru síðar á skrifstofu Fiskifje-
fjelagsins með umkvörtun um, að fjelagið
gerði of lítið til þess að svona missagnir
kæmust ekki út og spiltu fyrir fisksölunni.
Ef þetta er rjett, að sala á tveim skipsförm-
um hafi strandað á því, að rangar írjettir
hafi borist frá íslandi er sögðu aflann meiri
en helmingi meiri, en hann var í raun og
veru, og ef gert er ráð fyrir að þessir 2
skipsfarmar hafi verið um 8000 skpd., og
að verðið sem um var talað, hafi svarað