Ægir - 01.03.1923, Blaðsíða 21

ÆGIR
43
það er þó hjer, miðað við heildsöluverð, miklu lægra en í Evrópu, eða með
öðrum orðum, smásalarnir hjer láta sjer nægja miklu minni ágóða, þvi i Ev-
rópu er það víða Ivöfalt og meir miðað við heildsöluverð. — Kjötverðið i Bra-
silíu (hið svokallaða »Xarque«, sól- og vindþurkað stórgripakjöt, sem kemur
mestmegnis frá Suður-Brasilíu og Uruguay og þykir gott kjöt) hefir lækkað
mjög mikið á þessu ári, og kostar nú aðeins frá 800—1200 reis kílóið, eða
aðeins ca. 40 % af fiskverðinu, og hefir það hvorttveggja í senn valdið lækk-
un á fiskverðinu, en jafnframt minkað fisksöluna, vegna þess að fiskurinn
þykir of dýr, samanborið við kjötverðið.
Gæði. — Aðaláherslan er lögð á, að fiskurinn sje vel harður, en þó
einnig að hann sje ekki mjög smár, og því þykkri því betra.
Hentugasti innflutningstími. — Ró hagskýrslurnar að vísu sýni nokkurn-
veginn jafnan innflutning alla mánuði ársins, þá er þó besti sölutíminn talinn
um föstuna, og mikla áherslu lögðu þeir kaupmenn, sem jeg átti tal við, á
það, að fiskurinn væri kominn 4—6 vikum fyrir föstuinngang, svo heildsalarnir
gætu komið fiskinum frá sjer til smásalanna fyrir föstutímann. Minst er salan
sögð fyrstu 3 mánuðina eftir föstu. En annars selst nokkur fiskur alt árið, og
sæmilega vel, sjeu birgðir ekki of miklar.
Beinlaus fiskur. — Þennan fisk sá jeg á sýningunni, bæði norskan og
japanskan. Er hann í blikkdósum, aðallega 2 og 5 kg. Öll stærstu bein eru
tekin úr honum og það ysta af þunnildunum, síðan skorinn niður með roð-
inu í 8—10 cm. breiðar ræmur. En svona fiskur er líka seldur í trjekössum,
50 kg. innihald, niðurlagður óinnpakkaður. En beinlausan fisk sá jeg þó óvíða
í búðum. Hann kostar í smásölu 4—5 milreis kílóið.
Söluhorfur. — Sje hægt að þurka fiskinn svo hann komi fram óskemd-
ur, og það á auðvitað að vera jafnhægt fyrir íslendinga sem Norðmenn og
Skota, þá efast jeg ekki um, að í Brasilíu mætti fá sæmilega góðan markað
fyrir töluvert af íslenskum fiski, en auðvitað þarf fyrirfram að tryggja hag-
kvæman flutning; þó fiskurinn sje umhlaðinn í Noregi eða Englandi, þarf
hann ekki að vera lengur á leiðinni frá íslandi til Rio en 5—6 vikna tíma.
Eftir að hafa sjeð fisksýnishornin, kynt sjer umburðarbrjefið og þýðingu fiski-
matslaganna, virtust fiskkaupmenn hafa töluverðan áhuga á því að ná við-
skiftum með íslenskan fisk. En auðvitað er einlægt nokkur áhætta með svona
sendingar, meðan verið er að fá reynsluna, og það má því eins búast við, að
tilraunirnar kafni í fæðingunni, ef þing og stjórn ekki sjer sjer fært að styðja
þær, t. d. með því að taka á sig einhvern hluta af þeirri áhættu, sem reglu-
bundnar eins árs reynslu-sendingar hefðu í för með sjer. Hjer er um að ræða
þýðingarmikið atriði fyrir einn aðalatvinnuveg landsmanna, sem sje að gera
hann óháðan einum og sama markaði, sem nú hefir komið oss illa í koll
hvað viðskiftin við Spán snertir. Og þetta er engan veginn ókleift. Þegar jeg
hefi lokið rannsóknarferð minni, mun jeg leyfa mjer að gera ákveðnar tillög-
ur um framangreind efni, þvi jeg hefi mikinn áhuga á þvi, að þessi ferð mín
komi að einhverjum notum, og jeg hefi meiri trú á því nú en þegar jeg fór
að heiman, að svo megi verða.