Ægir - 01.06.1930, Síða 3

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS.
23.
arg.
Reykjavík — Júní 1930.
Nr. 6.
Kennsla í sjóvinnu.
i.
Þetta sumar verður merkilegt i sögu
landsins, þegar þess verður minnst, að
Alþingi íslendinga er 1000 ára gömul
stofnun og er vonandi, að í hönd farandi
hátíðahöld verði eigi aðeins landsmönn-
um til sóma og efli virðingu erlendra
fyrir þjóðinni, heldur einnig, að margt
gott megi af háliðinni leiða.
Mörg blöð og tímarit munu flytja rit-
gerðir ýmislegs efnis í tilefni hátíðarinn-
ar °g notar »Ægir« þetta tækifæri til að
vekja athygli á málefni, sem alla sjó-
^annastétt landsins varðar og er þá
e>nnig þess að minnast, að stýrimanna-
skólinn er 40 ára gömul stofnun þetta
ar> og að þaðan hafa nú útskrifast 1000
yflrrnannaefni skipa.
Pessi liðnu ár hefir stýrimannafræði
verið kennd eins og lög fyrirskipa og
Jrennarar þar verið hinirbeztu, sem auðið
hefir verið að fá.
Eftir lát hins ágæta kennara Markúsar
jarnasonar tók núverandi skólastjóri
a*l Halldórsson við, sem er hvort-
Veggja, ágætur kennari og examinator
tynrheyrari; hið sama var að segja um
agnús Magnússon, meðan hann kenndi
V1 skólann og Guðmundur Kristjánsson
er viðurkenndur kennari og fræðimaður
1 s>glingafræði, svo þar er allt í Iagi.
Nú verðum við að minnast þess, að
sjómannastétt vor, er fiskimanna- en
ekki farmannastétt, að ekkert má missa
af vinnutíma á sjónum, til að ná í afl-
ann og ganga svo frá honum, að góð
vara fáist; skipin eru, nú orðið, flestknúð
áfram með vélaafli og segl sjaldan sett,
nema þegar vél bilar, og sum skipin
hafa vart segl, að segl megi kalla. Af-
leiðingar verða þær, að þeir, sem stunda
vinnu sína á sjónum, eiga lítinn kost á
að læra þau handbrögð og þá vinnu við
skip, bæði til viðhalds þess og reiðans,
sem sjómanni ber að kunna og er af
öllum þjóðum viðurkennd nauðsynleg
og kapp lagt á, að þau handbrögð sem
nauðsynlegust þóttu, meðan segl voru
aðal hreyfiaflið, gleymist ekki.
Á togurum er ýms hásetavinna fram-
kvæmd t. d. stangaðir vírar og kaðlar
og þar eru margir, sem ekki standa að
baki erlendum hásetum; minni kost eiga
þeir, sem læra sjó á línubátum og enn
minni á mótorbátum, en margir koma
á stýrimannaskólann frá þeim. Við inn-
töku í skólann Ieggja þeir fram vottorð
um nægan siglingatíma, en hvergi sézt,
hvað þeir hafa lært eða hvort þeir séu
færir að taka að sér stýrimannsstöðu,
þótt þeir nái prófi, því það bætir engu
við praktiska þekkingu manns, er um
viðhald og siglingar skips ræðir.
Margir foreldrar halda, að drengirnir
sínir séu að slá slðasta hnútinn á sjó-
mennskuþekkingu sina, tímann sem þeir
eru á skólanum og lesa undir próf, en
þetta er mikill missldlningur, þvi viðast