Ægir - 01.06.1935, Blaðsíða 8

122
Æ G I R
Stærsta skip í heimi.
Hinn 29. maí þ. á. lagði hið nýja frakk-
neska risaskip »Normandie« í hinafyrstu
för sína yfir Atlantshaf. Á leiðinni náði
skipið yíir 29 sjómílna hraða á klukku-
stund og má vel vera, að hraði sá auk-
ist, eftir því sem vélar liðkast, því svo
var það á »Mauretania« og þýzka skip-
inu »Deutschland«, sem laust eftir alda-
mót var talið hraðskreiðasta skip á haf-
inu. Það skip kom hingað 1912 og hét
þá »Victoria Louvise«. Hvert »Norman-
die« hefur telíið hláa bandið frá ítalska
skipinu »Rex« er óútkljáð, er þetta er
ritað, en það mun siðar koma í Ijós.
Lýsingu á »Normandie« er ekki auðið
að gefa, en fáeinar tölur má nefna, sem
sýna stærð þess.
Það er 313 metra langt, og er fáum
metrum lengra en »Queen Mary«, breidd
þess eru 36 metrar og er skipið 79000
brúttó lestir. Vélarnar áttu, eftir útreikn-
ingi verkfræðinganna, að knýja það 28
sjómílur á klukkustund, en hraðinn hef-
ur reynst meiri. Frá sjávarlleti upp á
efstu randir reykháfanna eru 45 metrar.
Siglur eru að eins tvær og 150 metrar
milli þeirra. Stýrið er I6V4 meter á hæð
og vegur 140 tonn. í sölum og klefum
eru 1100 símaáhöld og gólf þeirra eru
lögð 27000 fermetrum dúka. Matsveinar
eru 187, 6 kjallaramenn (Vinkyper), 9
slátrarar og 10 bakarar. Þessar tölur gefa
nokkra hugmynd um þetta stóra skip,
en skrauti þess og öðru fyrirkomulagi, í
sölum og á þilfari, er ókleift að lýsa,
svo nokkurt gagn sé að. Það verða menn
að sjá með eigin augum.
Sjaldséðir fiskar.
1. Augnasíld /Clupea fintaj. í Fiskabók
minni, IjIs. 419, er getið um síldartegund
eina, með þessu nafni. Faber, fuglafræð-
ingurinn góðkunni, sem ferðaðist hér í
fugla- og íiskafræðiserindum snemma á
síðustu öld, skýrir frá því, i fiskiriti sínu,
að »menn fyrir austan« (undir Eyja-
fjöllum?) haíi sagt sér frá síld, semþeir
hafi nefnt ofangreindu nafni, sökum
dökkra díla framan til á baki hennar,
og liyggur að hann hafi séð leifar af
þesskonar fiski í súluhreiðri í Braudin-
um, meðal Vestmanneyja. Síðan heíir
eigi orðið vart við þessa síldartegund
hér, svo að menn viti, og því verið nokk-
ur ástæða til að telja það vafasamt, að
hún hafi yfirleitt nokkurntíma sézt hér
við land, þangað til í nóvember 1933, er
30 fiskar af þessu læi fengust á þýzkum
botnvörpung við Reykjanes, að því er
þýzki fiskifræðingurinn, próf. dr. Schna-
kenbeck, skýrir frá í »Der Fischmarkt«,
3. h. 1935, bls. 77 og í bréfi til mín 17.
apríl þ. á.; telur hann þar með fullvissu
fengna fyrir því, að »augnasíldin« sé
fengin í íslenzkum sjó.
Liklegt er að þessir fiskar hafi látið
sig lokka út hingað af hinum óvanalegu
hlýindum hér við land hin síðari árin,
líkt og ýmsir aðrir suðrænir fiskar, því
að augnasíldin á aðalheimkynni sín við
sunnanverða vesturströnd Evrópu og í
Miðjarðarhafi, en slangrar á sumrin norð-
ur á bóginn, norður með ströndum N.-
Evrópu, allt til Finnmerkur. Húnermun
stærri og tillölulega gildvaxnari en vana-
leg síld, verður allt að 50 cm löng, eða
á stærð við makríl; auk þess er hún frá-
brugðin síld að því leyti, að hún hefur
3—9 kringlótta díla framan til á baki,
eins og áður er greint og að afturrönd