Ægir - 01.06.1935, Blaðsíða 9

Æ G I R
123
tálknaloksins er nærri bein og efri hluti
þess geisla-gáróttur, líkt og á sardínunni.
— Með tilliti til hrygningar hagar hún
sér líkt og laxinn: gengur upp í ár til
hrygningar, á vorin, og að henni lok-
inni í sjóinn til matfanga.
Augnasíldin þykir góður matfiskur og
er töluvert veidd í aðalheimkynnum sín-
um, en lítið við Bretlandseyjar eða lengra
norður og austur. Stendur hún í því lil-
liti mjðg að haki frænku sinni, »lhe Shad«
( Cl. scipidissimaj, sem er veidd unnvörp-
um við austurströnd Bandaríkjanna í
N.-Am. (og á síðari árum við vestur-
strönd Ríkjanna, llutt þangað í árnar
sem frjóguð egg).
Vænt þætti mér um að fiskimenn vildu
hafa gát á augnasíldinni og hirða hana
handa Náttúrugripasafninu, ef hún kynni
að veiðast. Mætti l)ezt geyma hana í frysti
(eða salti), ef ekki væri hentug ferð til
þess að senda hana með.
2. Hafáll (Conger vulgarisj. 12. þ.m.
sýndi Steingrímur fisksali mér flsk, sem
hann eða aðrir er sáu hann, ekki háru
kennsl á, og hafði veiðst á lóð í Mið-
nessjó þá um nóttina. Það var hafáll,
sem er all sjaldséður hér við land, hef-
ur áður að eins fengizt 7 sinnum við
Vestmanneyjar, 8 flskar alls á ýmsum
tímum ársins, allir á lóð. Nú hefir hann
loks fengizt á öðrum stað og lítið eitt
norðar (samfara hærri sjávarhita?) Við-
víkjandi útbreiðslu og lífsháttum þessa
all-álitlega flsks (hann getur orðið á
stærð við löngu) vil ég vísa lil þess sem
11 m liann er sagt í Fiskabók minni, bls.
433—434.
Fornaldarþjóðir suðurlanda, eins og
Bómverjar, höfðu miklar mætur á haf-
álnum, töldu hann sælgæti. Seinni alda
þjóðir meta hann ekki eins mikils sem
matflsk, en veiða hann þó töluvert, eink-
um í suðurlöndum. Þessi, sem fékkst
hér í Miðnessjónum, var i góðum hold-
um; var hann reyndur hæði soðinn og
súrsaður, af nokkurum mönnum og þótti
dágóður (ekki ólíkur vatnaálnum) og
mundi líklega vera hetri reyktur eða
steyktur. Öllum varð gott afhonum, þeim
er neyttu hans1). B. Sœm.
Landskjálftar.
Feikna jarðskjálftar urðu á eyjunni
Formósa (Tai wan), sem er í Kínahafi,
nokkuð austur af horginni Ivanton. Frétt-
ir þaðan herma, að margar þúsundir
manna hafi særst og um 3000 látið lífið.
Þetta skeði aðfaranótt páskad. 21. apríl sl.
Aðfaranótt 2. júní byrjuðu ógurlegir
jarðskjálftar á landsvæði nyrzt í Beluts-
jistan, við Quetta.
(Belutsjistan liggur að Arahiska flóan-
um á sömu breiddargráðu og Formósa,
rétt fyrir norðan krabbabaug (um 25°
nbr), en lengdarmismunur er um 57°,
Belutsjistan á e. 65° au.h, en Formosaá
c. 122° au.l.).
I jarðskjálftum þessum, segir í opin-
herum skýrslum, að í Quetta hafi 80 af
hundraði farist, en þar áttu heima 35
þúsundir manna, og alls er talið, að far-
ist hafi um 40 þúsundir manna, auk þess
særðist fólk í þúsundatali. Þetta skeði í
fyrstu kippunum, en 3. júní urðu jarð-
skjálftar á ný og eyðilögðust þá járn-
hrautir og símalagnir á stóru svæði.
Mun þetta með mestu jarðskjálftum,
sem sögur fara af og hörmungum fólks
á jarðskjálftasvæðinu verður ekki með
orðum lýst.
1) Síðan þetta var prentað, hefi ég fengið að
vita, að í vetur er leið veiddist fiskur, sem
eftir lýsingu heimildarmanns míns að dæma,
hefir verið hafáll, á lóð uti fyrir Hornafirði.
Pví miður glataðist fiskurinn, þegar á land kom,
svo að heimildarmaður minn gat ekki sent mér
hann til athugunar, eins og hann hafði ætlað sér.