Ægir - 01.12.1982, Blaðsíða 11

Setningarræða
Más Elíssonar
fiskimálastjóra
Ég býð þingfulltrúa og
gesti velkomna til Fiski-
þings, sem nú er að hefja
störf, hins 41. í röðinni.
Sérstaklega býð ég vel-
kominn til þingsins, sjáv-
arútvegsráðherra Stein-
grím Hermannsson, sem
flytja mun ræðu að þing-
setningu lokinni.
Ég sakna nokkurra
þingfulltrúa, sem vegna
anna eða lasleika áttu ekki heimangengt. Sendi ég
þeim kveðjur okkar um leið og ég býð þá vel-
komna, sem sitja þingið í þeirra stað.
Ég vil minnast hér félaga okkar Nielsar Ingvars-
sonar, fyrrum forseta þingsins, sem lézt í Reykja-
vík hinn 5. marz s.l. Niels fylgdi öldinni og hefði
orðið 82 ára hinn 21. sept. s.l. Hann fæddist í Nes-
kaupstað, sonur Ingvars Pálmasonar, alþm. og
Margrétar Finnsdóttur. Er sú ætt alkunn. Niels átti
heima í Neskaupstað lengst af ævi sinnar og starf-
aði þar að margvíslegum málum, þótt hæst beri að
minum dómi afskipti hans af sjávarútvegsmálum.
Norðfirðingar hafa löngum sótt sjóinn fast og
hefur útgerð og fiskvinnsla jafnan staðið þar með
miklum blóma. Á sjávarútvegi hefur og byggzt vel-
ferð og velmegun byggðarlagsins. Niels hóf að
sækja sjó ungur að árum og var formaður á vélbáti
um nokkurra ára skeið. Hann var framkvæmda-
stjóri Lifrarbræðslufélags Norðfirðinga um 30 ára
skeið og um árabil framkv.stjóri SÚN og íshús-
félags Norðfirðinga. Hann var yfirfiskmatsmaður
á Austfjörðum frá 1954 að telja þangað til hann
dró sig í hlé aldurs vegna og veikinda. Flest síðust
ár ævinnar var hann starfsmaður Fiskifélagsins og
sinnti einkum bóka- og skjalavörzlu, auk annarra
tilfallandi starfa.
Ekki rek ég hér afskipti hans og störf að félags-
málum, sem voru þó mikil, utan þess sem snertir
Fiskifélagið. Niels var kjörinn á Fiskiþing á árinu
1930 og var því fulltrúi Austfirðinga þar í hart nær
40 ár. Þaraf þingforseti um árabil. Þá var hann um
langt skeið í stjórn Sambands fiskideilda í Aust-
firðingafjórðungi, lengst af formaður þess. Niels
var ágætur ræðumaður og ritfær vel. Birtust eftir
hann margar greinar í blöðum og tímaritum þar á
meðal í Ægi, tímariti Fiskifélagsins.
Á þeim tíma, sem liðinn er frá því að síðasta
Fiskiþing var háð í nóvember 1981, hefur verið
meira um slysfarir við sjósókn og siglingar en oft
áður. Alls létust sex íslenskir sjómenn við skyldu-
störf sín og margir slösuðust. Þá fórust tveir ís-
lenskir björgunarmenn og tveir belgískir sjómenn,
er togarinn Pelagus strandaði við Vestmannaeyjar.
Bið ég viðstadda að rísa úr sætum sínum í virð-
ingarskyni við hina látnu.
Ég vil ekki láta hjá líða að minnast á giftusamleg
björgunarafrek breskra og danskra björgunar-
manna, er flutningarskipið Suðurland fórst við
Færeyjar í ofsaveðri í marz s.l. er áhöfn skipsins
var bjargað við hin erfiðustu skilyrði.
Það hefur lengi verið vitað og er staðfest í skýrsl-
um, að vinnuslys eru tíðari á skipaflotanum en hjá
öðrum atvinnugreinum. Þótt mikið hafi áunnizt
með bættum öryggisútbúnaði um borð í skipum,
og sífellt sé unnið að úrbótum, þarf þó engan að
undra, að öryggismál sjófarenda hafa jafnan verið
ofarlega á baugi á fjórðungsþingum fiskideilda og
á Fiskiþingi. Verður svo einnig að þessu sinni og
mun siglingamálasjóri flytja erindi á þinginu um
öryggismál.
Útlitið í atvinnumálum er almennt dökkt um
þessar mundir. Að hluta má rekja þetta ástand til
ytri skilyrða, sem við ráðum ekki við. Almennur
samdráttur í framleiðslu og alþjóðlegum viðskipt-
um, aukið atvinnuleysi og minni eftirspurn eftir
neysluvörum. Hér veldur mestu um hin óhagstæða
þróun í atvinnu- og framleiðslumálum hins iðn-
vædda heims, sem um leið varpar skugga sínum á
aðra heimshluta.
í kjölfar þessa kreppuástands fylgir vaxandi til-
hneiging hjá mörgum þjóðum að gera ráðstafanir
til að vernda eigin atvinnurekstur með ýmsu móti
— auknum innflutningshöftum, beinum og óbein-
um — auknum opinberum fjárhagslegum stuðn-
ingi við atvinnureksturs o.fl. mætti telja. Þessara
tilhneiginga gætir þrátt fyrir það, að sagan hefur
kennt okkur, að slíkar verndarráðstafanir hafa
ÆGIR —619