Ægir - 01.12.1982, Blaðsíða 21
Siglingamálastofnun skýrslu um skoðunina, skoð-
un vistarvera o.fl.
Þá er Siglingamálastofnun ríkisins, samkvæmt
lögum, falið að annast framkvæmd alþjóðasam-
þykkta um öryggi mannslífa á hafinu, sem ísland
er aðili að og gefa út skipsskjöl fyrir íslensk skip
samkvæmt þeim. Ennfremur, að annast fram-
kvæmd alþjóðahleðslumerkjasamþykkta, sem ís-
land er aðili að og ákveða hleðslumerki skipa og
gefa út hleðslumerkjaskírteini samkvæmt þeim.
Að ákvarða hleðslumerki fyrir fiskiskip eftir
nánari reglum, er ráðherra setur. Að fylgjast með
rannsókn sjóslysa hjá siglingadómi og sjódómi.
Rita umsögn um sjópróf til saksóknara rikisins.
Birta niðurstöður rannsókna á sjóslysum árlega
eða oftar, þegar sérstök ástæða þykir til, í sam-
starfi við rannsóknarnefnd sjóslysa.
Þá er Siglingamálastofnun ríkisins falið, sam-
kvæmt lögum frá 1970, að annast framkvæmd
laga um varnir gegn óhreinkun sjávar af völdum
olíu og reglugerða samkvæmt þeim í samræmi við
alþjóðasamþykkt um sama efni, sem ísland er aðili
að.
Vegna mengunarvarna á sjó, hefur Siglinga-
málastofnun ríkisins yfir að ráða nokkrum búnaði,
sem ávallt er ætlað að vera tiltækur. Er þar um að
ræða olíuvarnar- og flotgirðingar og dælubúnað til
að ná upp olíu af sjávarfleti o.fl. Þá hefur stofnun-
in einnig haldið námskeið til þjálfunar starfs-
manna olíufélaga og hafna á landinu, þannig að til
sé nokkur hópur manna, sem þekki til nauðsyn-
legra aðgerða, ef oliuslys verða.
Siðar hafa komið til fleiri alþjóðasamþykktir, er
varða mengun sjávar, m.a. um losun efna í hafið
og um mengun hafsins frá landi. Um síðasttalda
atriðið gildir svonefnd Parísarsamþykkt, Samning-
ur um varnir gegn mengun sjávar frá landstöðvum,
en með lögum frá 18. maí 1981 er siglingamála-
stjóra falið að annast eftirlit með framkvæmd þess
samnings.
Þá er Siglingamálastofnuninni falið að annast
framkvæmd laga og reglna um mælingu skipa, svo
og mál, er varða alþjóðasamþykkt um mælingu
skipa. Ennfremur að annast framkvæmd laga um
skráningu skipa. Annast skýrslugerð um íslenskan
skipastól. Gefa árlega út skrá yfir íslensk skip,
miðað við 1. janúar ár hvert, og aukaskrá, ef þörf
krefur. Þar skal og birta skrá yfir einkaleyfisnöfn
skipa, skip í smíðum, skip, sem felld hafa verið
niður af skipaskrá á árinu, og annan gagnlegan
fróðleik um íslenskan skipastól.
Þá er Siglingamálastofnun ríkisins falið að ann-
ast, af íslands hálfu, samstarf við alþjóðastofnanir
varðandi þau mál, sem eru i verkahring stofnunar-
innar. Þar er aðallega um að ræða IMCO, nú
IMO, sem er Alþjóðasiglingamálastofnun Samein-
uðu þjóðanna, með aðalstöðvar i London.
Norðurlandasamstarf er einnig töluvert að því er
varðar öryggi á sjó o.fl. Má þar nefna samnorræna
rannsókn og þróun björgunarbúnaðar skipa, um
hávaða og titring í skipum, um samnorrænar regl-
ur um smíði, gerð og búnað skemmtibáta, og nú
síðast, norðurlandasamstarf á vegum NORD-
FORSK um þróun og viðurkenningu á björgunar-
búningum til skipa.
Nýtt verkefni er köfun, sem falið var Siglinga-
málastofnun ríkisins árið 1979 með lögum og regl-
um um kafarastörf.
Að lokum er svo stofnuninni, með lögunum frá
1970, falið að annast mál, er varða siglingalög og
sjómannalög, að því leyti, sem þau varða skrán-
ingu skipa, skip og búnað þeirra, siglingaöryggi og
önnur mál, sem ráðuneytið kann að fela stofnun-
inni, varðandi siglingar og áhafnir skipa.
Af þessari upptalningu má ljóst vera, að Sigl-
ingamálastofnun ríkisins gegnir mjög mikilvægu
hlutverki í íslenskum sjávarútvegi og siglingum, en
mikilvægasti kjarni þessara verkefna eru öryggis-
mál íslenskra sjófarenda. Að lítt athuguðu máli
mætti ætla, að ávallt væri búið vel að þessari
stofnun fjárhagslega, þannig að hún geti rækt vel
skyldur þær, sem henni er falið samkvæmt gild-
andi lögum. Því miður er þessu ekki svo farið.
Stofnunin hefur þó, á þessu ári, flutt í nýinnréttað
skrifstofuhúsnæði. Þótt ennþá sé það ekki fullfrá-
gengið, þá er það þó mikil framför frá því þrönga
og úrelta húsnæði, sem stofnunin hafði haft til
umráða í nokkra áratugi. Hinsvegar hefur, einkan-
lega á síðustu árum, verið svo harkalega skorið
niður rekstrarfé og fjárfestingarfé stofnunarinnar
til reksturs hennar, að ár frá ári hefur orðið að
draga úr starfseminni. Lítið hefur stoðað, að bent
er á þau verkefni, sem lög mæla um, að stofnunin
framkvæmi. Eftirlits- og skoðunarferðir hefir
orðið að takmarka, vegna þess að ekki er til
rekstrarfé til að greiða ferðakostnað. í dag er
ástandið þannig, að stofnunin er stórskuldug og
hefir ekkert handbært fé til rekstrar. Ógreiddir
símareikningar hafa safnast saman, og í síðustu
ÆGIR —629