Ægir - 01.02.1985, Page 28

Ásgeir jakobsson:
Um borð í Jóni
forseta
2. grein
Þar sem fleiri lesa upphafsorð
á grein en þau síðustu, er vissara
að koma leiðréttingu fyrir strax í
upphafsorðunum. í fyrri greininni
um Forsetann, komudag hans,
prentaðist 22. og 23. desember í
stað 22. og 23. janúar. PrentviII-
an var að vísu augljós af textanum
á undan, en það er samt rétt að
ganga af henn i örugglega dauðri.
Þá er og enn þess að geta sem
gleymdist í fyrri greininni, að frá-
sögnin er dregin út úr bókarhand-
riti og stytt fyrir tímaritið, og þá
ýmsu sleppt í lýsingum, einkum
á vinnubrögðum og fiskislóðum.
FYRSTI TÚRINN__________________
Það dróst í hálfan mánuð, að
Forsetinn færi út í fyrsta túrinn,
eins og skipshafnarskráin ber
með sér; hluti skipshafnarinnar
ekki skráður fyrr en 4. febrúar og
skipið þá farið út þann dag eða
næsta.
Forsetamenn höfðu komið upp
með allan búnað til veiðanna,
því að hér var ekkert að hafa af
togveiðiútbúnaði, en á einhverju
hefur staðið, sem tafði að skipið
héldi til veiða.
Þess er áður getið, að Smith
skipamiðlari hafði gert 1.000
sterlingspunda kröfu utan samn-
ings sér til handa sem þóknun og
Alliance menn, sem voru búnir
að nota allt sitt lánstraust í samn-
ingsbundnar greiðslur stóðu ráð-
þrota, þegar þeir fengu þessa
óvæntu kröfu rétt sem átti að fara
að sleppa endum til heimsigling-
ar. Það var ekki um annað að
ræða en leita allra ráða til að
greiða kröfuna, þótt hún væri
röng, því að málaferli gátu orðið
langvinn í Englandi og þetta nýja
skip, nær allt í skuld, beið þá
bundið við bryggju á meðan, og
það hefði félagið ekki þolað. Sem
kunnugt er af sögu Thors, var það
vinur hans, Chr. Rassmussen,
sem kom til hjálpar, þegar öll
sund virtust lokuð. Þegar Smith
hafði fengið sitt, sendi hann son
upp með skipinu til að taka við
síðustu samningsbundnu greiðsl-
unni, 3 þúsund sterlingspundum,
sem íslandsbanki lánaði
Alliance. Smith hafði vitað
Alliance menn komna í þrot og
ætlaði sér að ná skipinu, það
höfðu margir í Englandi ágirnd á
þessum nýja og fallega togara,
ekki sízt vegna þess að smíðaverð
skipa hafði hækkað meðan For-
setinn var í smíðum.
Eilíft rifrildi
Forsetinn hélt rakleitt suður
fyrir land og austur undir Eyjar og
var við Eyjar alla vertíðina, segir
Thor, en þeir Bergur og Þórður
orðuðu það svo, að þeir hefðu
verið á Selvogsbanka og má segja
að það sé hið sama og „við Eyjar",
þar sem þeir voru austast á Bank-
anum, og trúlega hafa þeir eitt-
hvað reynt fyrir sér á Eyjamiðun-
um, sem Englendingarnir stund-
uðu.
Erfiðleikarnir létu ekki á sér
standa í þessum fyrsta túr og voru
miklir alla þessa vertíð.
Bergur Pálsson skóf yfirleitt
ekki utan af hlutum í máli sínu-
Hann orðaði það svo: „Það var
eilíft andskotans rifrildi, það var
von, þetta var ekkert net sem við
vorum með, þrítvinningur í öllu
trollinu nema pokanum og hann
var ekki húðaður, svo vorum við
með bert fótreipið, aðeins vafið a
miðju og vængjum og keðja höfð
til að þyngja það niður. Svo köst-
uðum við blint í sjóinn, þekktum
ekkert botnlagið."
Þórður Sigurðsson sagði að
þeir hefðu eitt sinn reynt fyrir sér
á Eldeyjarbankanum, sem
togaramenn fóru reyndar ekki að
stunda fyrr en eftir 1930, og
menn þá komnir með grandara-
troll og stóra bobbinga.
„Mér er þetta jafnminnisstætt
og það hefði skeð í gær" sagði
Þórður þótt meira en 60 ár væru
þá um liðin. „Við höfðum legið
alla nóttina við að slá undir nýju
neti og köstuðum þarna úti a
Eldeyjarbankanum um sex leytið
um morguninn. Það voru ekki
liðnar þrjár mínútur frá því trollið
var komið í botn og búið að taka
íblökkina, þegaralltvarpinnfast.
Er við loksins náðum upp trollinu
sást ekki tutla af netinu, ekki
76-ÆGIR