Ægir - 01.02.1986, Blaðsíða 43
Talið er vænlegt til árangurs að
kanna möguleika til sjálfvirkni í
frystingu, pökkun í kassa, flutn-
ln8 í frostgeymslu og aftur úr
f>enni við brottflutning afurða.
Rannsóknir hafa verið gerðar á
tekjum til gæðaeftirlits, þar með
talinn sjálfvirkur ferskleikamælir.
fTugsanlegt er að nothæf tæki til
gæðaeftirlits eigi eftir að sjá dags-
'ns Ijós í framtíðinni.
Allir eru þessir kostir áhuga-
výrdir. Fæstir þeirra eru þó erm
1 sjórimáli sem praktísk lausn
a framleiösluvandamálum frysti-
iðnaöarins. Eðlilegtogsjálfsagter
að veita stuðning til frekari rann-
sókna á þeim í þeirri von að
árangur skili sér í framtíðinni.
T- Þróunarmöguleikar í augsýn
Hér að framan var fjallað um
nauðsyn þess að Ijúka frágangi á
Wstihúsum samkvæmt uppruna-
legri áætlun og einnig var tæpt á
ta^kjabúnaði sem þegar er kom-
inn í mörg frystihús en önnur ekki
bótt sumt af þessum búnaði eigi
heima í nær öllum frystihúsum
eins og tölvuvætt vigtunar- og
fram leiðsl uefti rl itskerf i.
Það fyrra verður að telja grund-
vallarfrágang á framleiðslustað
fyrir matvæli ásamt lágmarks-
skipulagi á framleiðslunni til að
geta vænsta.m.k. meðalárangurs
í afkomu.
Þaö seinna tryggir eftirlit með
bví að afkomuárangurinn náistef
aðrir þættir eru að jafnaði í lagi
auk bættrar pakkanýtingar á
fiskinum vegna nákvæmari vigt-
unar.
Til umræðu hefur verið þörf
fyrir ýmsan tækjabúnað til við-
bótar við þann sem þegar er til
staðar, t.d. fleiri lausfrystitæki,
samvals- og þyngdarflokkunar-
tæki, Baader 185 í stað núverandi
flökunarbúnaðar, varmadælur til
orkusparandi aðgerða og ýmis-
legtfleira.
Allt eru þetta aðgeröir sem
unnt er aö framkvæma strax ef
sýnt þykir að þær svari kostnaði,
ef fjármagn er fyrir hendi og ef
von er um að þær styrki markaðs-
aðstöðu okkarerlendis. Rétterað
tilgreina hér til viðbótar tæki til
vinnslu á nýrri gerð flaka
(formflök) og tæki til framleiðslu
á „surimi" sem á sívaxandi vin-
sældum að fagna. Ekki er ástæða
til að fara út í frekari upptalmngar
í stuttri greinargerð sem þessari.
, Niöurstööur
Umfram allt ætti að Ijúka við
framkvæmdir í samræmi vi
upprunalegar ráðagerðir; um
lágmarksfrágang a frystihus-
unum. ,
Hvetja þarftil víðtækari notk-
unar á tölvuvæddum voga- og
framleiðslueftirlitskerfum.
Hvetja þarf til víðtækan notk-
unar á þróuðum flutninga- og
tilfærslukerfum sem letta
vinnu og spara starfsfolk.
i Auðvelda þarf öflun nyrra
tækja til frystihúsa meðkuauP:
leigusamningum. Er þa bæði
átt við innlenda framleiðslu
oginnflutta. Cera verðunnn-
lendum framleiðendum kleift
að takast á hendur fjárhags-
legar skuldbindingar í þessu
skyni og má aðstaða þeirra
aldrei verða lakari enerlendra
framleiðenda og umboðs-
manna þeirra hér a landi.
Þetta mundi auðvelda frysti-
húsunum að taka nýja tækm
fyrr í þjónustu sína en ella og
þeim smæstu að nýta ser
tækni sem þau annars reöu
ekki viö.
5. Hvetja ætti til áframhaldanai
rannsóknarstarfa við lausn á
þeim tæknivandamálum sem
frystiiðnaðurinn býr enn við.
Þetta þarf að framkvæmda
með samstarfi einstaklinga,
fyrirtækja og samtaka, rann-
sóknar- og þróunaraðila og
annarra sem hagsmuna hafa
að gæta, á sem breiðustum
grundvelli til að tryggja æski-
legustu aðkomu að hverju
verkefni.
í mörgum tilvikum má ekki ein-
blína á skjótan árangur, sérstak-
lega þegar leita þarf eftir tækni
sem enn er óþekkt, en í öðrum
eygir í árangur innan skemmri
tíma.
Jat'nframt því sem unnið hefur
verið að lausn ýmissa vandamála
í fiskvinnslu á undanförnum
árum af rannsóknarstofnunum og
einstaklingum upp á eigin spýtur,
hafa sölusamtökin staðið að slíkri
rannsóknarstarfsemi innanlands
sem utan með samstarfi við stofn-
anir og einstaklinga.
Því er lögð áhersla á þetta hér
að æskilegt verður að fjármögn-
unaraðilar hafi gott samstarf við
umbjóðendur fyrirtækja í frysti-
iðnaði jafnt sem fyrirtækin sjálf í
því starfi sem í vændum er.
Einnig er rétt að leggja áherslu
á að hlutur opinberra aðila í sam-
starfi við atvinnureksturinn verði
fyrst og fremst aðstoð og þjónusta
því nauðsynlegt er að frumkvæði
til framkvæmda komi í sem
mestum mæli frá fyrirtækjunum
sjálfum og umbjóðendum þeirra
ef samstilltur árangur á að nást að
verkefnum loknum.
Að lokum er vert að leggja sér-
staka áherslu á nauðsyn þess að
styðja við bakið á innlendum
þróunar- og framleiðslufyrir-
tækjum sem hlotið hafa viður-
kenningu á innlendum markaði
og sum hver erlendum vegna
búnaðar fyrir fiskvinnslu. Hafi
þessi fyrirtæki álitleg þróunar-
verkefni á prjónunum ættu fjár-
mögnunaraðilar á þróunarsviði
að líta til með þeim.
ÆGIR- 103