Ægir - 01.02.1992, Síða 10

62
ÆGIR
2/92
Dreifingarmynstur þetta bendir
til að þorskur sem hrygnir á sama
tíma á sama stað, haldi einnig að
einhverju leyti hópinn utan hrygn-
ingartímans.
Athuganir á veiðidýpi benda til
þess að þessi þorskur sé mestan
hluta ársins á grunnsævi, tiltölu-
lega stutt frá landi. Slíkt er eðlilegt
þegar endurheimturnar fást stutt
frá merkingarstöðum, sem voru
uppi í landssteinunum, en út-
breiðslukortin sýna að meirihluti
þess þorsks sem farið hefur lengra
er einnig grunnt og tiltölulega stutt
frá landi. Tafla 4 sýnir meðaldýpi
endurheimtustaða í metrum mið-
að við árstíma. Aprílmánuður er
þar stakur vegna þess að merking-
arnar fóru að mestu leyti fram í
þeim mánuði. Því sem eftir var af
árinu er síðan skipt í tveggja mán-
aða tímabil og meðaldýpi veiði-
staða skráð fyrir hvert tímabil svo
og mesta og minnsta dýpi fundar-
staða. Taflan sýnir að þorskurinn
úr þessum merkingum heldur sig
yfirleitt tiltölulega grunnt.
Um framhald þessara
rannsókna
Áætlað er að halda merkingar-
tilraunum á hrygnandi þorski
áfram vorið 1992. Verður þá reynt
að merkja á fleiri svæðum. Hugs-
anlegt er að þetta verkefni verði
hluti af stærra verkefni sem varðar
þorskhrygningu allt í kringum
landið.
Greinilegt er af þeim niðurstöð-
um, sem fengist hafa til þessa, að
mikilvægt er að tiltekinn lág-
marksfjöldi sé í merkingu á
hverjum stað. Ef marka má þessar
niðurstöður þá má búast við um
10% endurheimtum árlega úr
hverri merkingu. Niðurstöður
benda einnig til að útbreiðslu-
mynstur geti verið mjög mismun-
andi eftir því á hvaða hrygningar-
svæði er merkt. Af því leiðir að í
hverri merkingu þyrftu að vera
minnst 600 fiskar og helst 1000