Ægir - 01.04.1992, Blaðsíða 28

188
ÆGIR
4/92
arþunga ígulkera frá Ölveri. Hér
kemur fram sama meginþróun,
þ.e.a.s. hlutfallið fer aldrei niður
fyrir 11% nema í júlí að það er
10.9%. Það er hæst í mars 1990
eða um 24.3%, en fellur síðan
snögglega í maí vegna hrygningar
(4. tafla). Þegar litið er á 8. mynd,
sem sýnir hlutfall kynkirtlaþunga
af heildarþunga ígulkera af þrem-
ur svæðum (Hvammsvík, Hvíta-
bjarnarey og Ölver), þá kemur
mjög skýrt fram að hlutfallið er
mjög svipað á öllum svæðunum
nema í ágúst/sept. Hrygningin
hefur því átt sér stað á öllum
svæðunum í apríl/maí og eitthvað
fram í júní. Þegar hitastig sjávar á
þessum stöðum er skoðað, kemur
í Ijós að sjávarhitinn í mars var
mjög lágur 1990, eða undir frost-
marki og hefur það hugsanlega
seinkað hrygningu nokkuð. Aftur
á móti er hann nokkuð hærri árið
1991 í Hvammsvík, enda hrygna
ígulkerin þá í mars/apríl. Arsmeð-
alhlutfall kynkirtlaþunga er mest í
Hvammsvík eða 17.7%, en er
samsvarandi 16.8% við Hvíta-
bjarnarey og 16.4% við Ölver (1.,
3. og 4. tafla).
Þegar litið er á hlutföll kynja
eftir árstíma þá kemur í Ijós að
hrygnur eru yfirleitt í meirihluta
sérstaklega í júní/júlí mánuði.
Skýringar á þessu getur að hluta
verið að finna í því að fljótlega
eftir hrygningu er mjög erfitt að
greina sundur hænga frá hrygnum
svo að óyggjandi sé. Þetta atriði
getur því skekkt hlutfall kynjanna
verulega.
9. mynd a
Litur kynkirtla ígulkera við Hvítabjarnarey eftir árstíma
Hlutfallsleg skipting, grænt táknar „annað"
1990 1991
9. mynd b
Litur kynkirtla ígulkera við Ölver eftir árstíma
HlutfalIsleg skipting, grænt táknar „annað"
1990 1991
Þegar þessar niðurstöður eru
bornar saman við niðurstöður at-
hugana sem gerðar voru á ígub
kerum í Isafjarðardjúpi á árinu
1987, kemur eftirfarandi í Ijós-
Meðalþvermál ígulkera í ísafjarð-
ardjúpi er nokkuð hátt eða svipað
því sem mældist við Hvítanes a
árunum 1986-1989 og við Hvíta-
bjarnareyju. Hæst ber þó ígulker
frá Dvergasteini í Álftafirði við
ísafjarðardjúp, þar sem meðal-
þvermál er um 70 mm nær allt
tímabilið. Hvað varðar heildar-
þyngd ígulkera þá er það sama
upp á teningnum þannig að bæðj
rannsóknasvæðin í ísafjarðardjúp1
(Hattareyri og Dvergasteinn) sýna
hærri gildi en þau sem mæld voru
í Breiðafirði og Hvalfirði a
rannsóknartímanum. Þegar kemur
að þyngd kynkirtla á móti heildar-
þyngd ígulkera, þá kemur Isa-
fjarðardjúp jafnbest út með ha
meðalgildi allt árið eða um og yf'r
15% nema í aprílmánuði þegar
hrygningin á sér stað. Hvammsvík
er með hæstu gildin í febrúar til
maí en þá falla þau skyndilega
vegna hrygningar og það sarria
gerist í Breiðafirði, en þar eru
gildin jafnframt lægst á ársgrund-
velli. Athyglisvert er að hrygning'
in virðist eiga sér fyrr stað í lsa'
fjarðardjúpi heldur en á öðrum
svæðum sem könnuð hafa verið '
Hvalfirði og Breiðafirði. Hafa ber
í huga að þessar rannsóknir fórn
ekki fram á sama tíma. Því geWr
breytilegt hitastig og aðrar stað-
bundnar aðstæður stuðlað ao
þessum mismun.
Hentugur veiðitími
(Samanburður á veiðisvæðum)
Eins og áður er nefnt undir kad'
anum rannsóknir í Hvammsvík/
þá ræðst veiðitími ígulkera af Þvl
hvernig hrogna- og sviljafyllinSu
er háttað og hvenær hún er mest-
Einnig hefur litur kynfæranna
gerð þeirra nokkuð að segja |
þessu tilliti. 8. mynd sýnir hlutta