Ægir - 01.04.1992, Blaðsíða 31

4/92
ÆGIR
191
með því að hafa aðgang að sem
' ®stum veiðisvæðum, þannig að
3 Itat' sé hægt að komast í eitt-
Vert þeirra þó önnur séu ófær
f a þá að hafa ígulker í tíma-
undinni geymslu í lónum eða
kerum.
Hvað viðkemur vinnslu þá þarf
'Vrst að huga að því hvaða mark-
a 'r eru t'yrir hendi og hvernig
v®ntanlegur kaupandi vill fá vör-
Una og f hvaða ástandi. Markað-
a[.nir sem til greina koma eru að-
a e8a þrír og ber þá fyrstan að
e la markaðinn í Frakklandi.
rakkar hafa aldargamla hefð í
[Vtingu ígulkera sem t’orrétt og er
Da mest lagt upp úr því að bera
atUrðina fram í heilu lagi og sem
erskasta. þetta krefst þess að
,°ma ígulkerum lifandi á markað-
,nr? Þar f landi.
Bandaríkjunum er vísir að
[Harkaði fyrir ígulker og þá aðal-
e8a meóal fólks af japönskum
PPruna eða þeim þjóðarbrotum
em vanist hafa neyslu slíkra af-
sv' 3 Þetta 8er'r sömu eða
tfókaÖa- krÖÍUr lil afurðanna °§
'ast i heimalöndum þeirra, en
e8ar á heildina er litið ekki eins
rnrangar kröt'ur. Að síðustu er sá
ar aður Sem gerir mestu gæða-
0 urnar og jafnframt greiðir
I est tVr'r góðar afurðir, en það er
b Pansmarkaður. Japanir eru til-
( nir. aö greiða háar upphæðir
til 'r ^C’kks afurðir og því er
5t- ni|Hls að vinna. Þegar þeir
^a|[anðarnenn höfðu fyrst sam-
þejC við JaPani og höfðu sent
héð^ n°J<J<rar prufusendingar
það3n ^ V°ru ^eir sammaia um
fer-. að *1er væri gott hráefni á
að lnni'en nokkuð vantaði upp á
Þeir T na^æðavöru væri að ræða.
Sæf 6ntu a að ein ástæða þessa
gerl' 'erÍ<^ SU að ^er vær' um ai'
raeðe8a ðnÝtta ígulkerstofna að
®eð3 Sem ðJJum árgöngum
Ræð' Saman °8 það kæmi niður á
k Um ^ynkirtlanna. Japönsku
er>durnir bentu þvf á þann
möguleika að gerð væri tilraun til
að grisja stofnana og yngja þá
upp í von um betri gæði þeirra og
bentu á góðan árangur Rússa í joví
sambandi.
Þetta höfðu Stígendamenn að
leiðarljósi er þeir fóru út í útflutn-
ing á ígulkerum, með jovf að
veiða stöðugt á ákveðnum stöð-
um og selja afurðirnar á þá mark-
aði sem minni kröfur gerðu um
gæði og byggja þannig upp veiði-
svæði fyrir hinn krötuharða kaup-
anda. Þetta er sú staðreynd sem
blasir við ígulkeravinnslu á Is-
landi nú og þetta takmarkar vissu-
lega vinnslu- og veiðiaðferðir sem
viðhafðar verða. Það sem þarf að
hafa í huga er að fyrst um sinn
getur vart verið um annan útflutn-
ing að ræða en á lifandi ígulker-
um, þar sem tryggt er hátt og gott
hlutfall kynkirtla og viðeigandi lit-
arháttar þeirra. Meóan verió er að
byggja upp veiðisvæðin þarf ekki
að koma til nein veiðitakmörkun,
heldur þarf að tryggja aó þau
mengist ekki eóa spillist.
Ýmsar verkunaraðferðir hafa
verið nefndar í skýrslu útibústjór-
anna á ísafirói og mætti nefna eft-
irfarandi aðferðir hér.
1. Söltun. Kynkirtlarnir eru saltað-
ir á sérstakan hátt og síðan
varðveittir í alkóhóli. Varan
selst á háu verði, ef hún er
unnin úrgóðum kynkirtlum.
2. Gufusuða. Kynkirtlarnir eru
gufusoðnir og frystir.
3. Bakstur (ofnsuða). Kynkirtlarnir
eru hitaðir í ot'ni og síöan fryst-
ir.
4. Frysting. Kynkirtlarnir eru fryst-
ir við -17°C í joeim tilgangi að
þíða þá seinna og neyta þeirra
hrárra. Stundum eru t'rystir kyn-
kirtlar teknir til vinnslu síðar,
t.d. söltunar.
5. í Japan hafa verið gerðar til-
raunir með geymsiu á kynkirtl-
um ígulkera við -3°C. Súrefni
er fjarlægt. Pessar tilraunir lofa
góðu.
6. Einnig hafa verið gerðar til-
raunir með frystingu ígulkera-
kynkirtla með köfnunaret'ni.
Markaðsmál
Eins og segir í inngangi þá hófu
fyrirtækin Stígandi og Neysluvör-
ur H/F að vinna aó rannsóknum á
möguleikum veiða, vinnslu og
markaðsetningar ígulkera þegar
árið 1985. Eftir 3 ára þrotlaust
starf þar sem miklir peningar og
vinna voru lagðir undir fór árang-
ur erfiðisins að koma í Ijós.
Haustið 1988 lá loks fyrir heimild
franskra yfirvalda til innflutnings
lifandi ígulkera, en það var bráð-
birgðaleyfi bundið við Neysluvör-
ur H/F og viðskiptaaðila þess í
Frakklandi, Unimar S.A.R.L.
Bráðabirgðaleyfi [oetta gilti í eitt ár
og var háð því að viðræður
hæfust á milli íslands og Frakk-
lands á tímabilinu um heildar-
samræmingu reglugeróar um
verslun með hverskonar sjávaraf-
urðir milli landanna. Samhliða
rannsóknum hefur verið unnið
allt tímabilið að könnun markað-
ar í Frakklandi í samvinnu við
Unimar S.A.R.L. Þar sem hér var
um að ræöa fyrirtæki sem stendur
á gömlum grunni, var samkomu-
lag um að það annaðist frekari
markaðssetningu í Frakklandi í
umboði Stíganda og Neysluvara.
Áhersla skyldi lögð á að kynna ís-
lensk ígulker sem hágæðavöru á
háu verði, í samkeppni við inn-
t'lutt ígulker frá Spáni, Portúgal og
írlandi. Frönsk auglýsingastofa
vann að gerð vörumerkis og
kynningaráætlunar sem var vöru-
merkt: Oursins d'lslande.
Verð á lifandi ígulkerum í
Frakklandi er frá 30-60 FFR per
kílógramm, eftir því hvaðan þau
koma, hve lengi þau lifa, hrogna-
innihaldi þeirra og bragögæðum.
Pað var samdóma álit þeirra er
gerst til markaðarins þekktu að ís-
lensku ígulkerin lifi mun lengur
en önnur sambærileg og er það