Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 9

Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Síða 9
Okur og éJtyld, brot. 71 ur í kaupskap —, 510 — óleyfilega há leiga eftir kúgildi). Það sýnist hafa farið að tíðkast í Danmörku þegar eftir siðaskiptin, að menn færu að byggjja dautt fé á leigu og að þeir hafi tekið frekar leigur fyrir peningalán og korn- lán, jafnvel 100% p. a. Þess vegna var bannað í Kolding- recessi frá 13. des. 1558 að taka meira en 5 dala ársvöxtu af 100 dölum, eða 5% p. a. (Isl. fornbrs. XIII. 157). Vafasamt er, að hve mikiu leyti ákvæði þessa lagaboðs hafi fengið lagagildi á íslandi, en til þessa ákvæðis recess- ins er vísað í lögmannsdómi frá 1608 (Alþb. Isl. III. 150). En hvernig sem þessu er varið, þá má ætla, að sú hugsun hafi snemma fest rætur hér eftir siðaskiptin, að leigutaka af dauðu fé væri leyfileg, ef leigan fór ekki fram úr 5% p. a. Og víst er um það, að Brynjólfur biskup Sveins- son setur árið 1654 peninga á leigu verzlunarfélaginu gegn 6% ársvöxtum, enda var það leyfilegt eftir reccessi Kristjáns fjórða 1643, sem einmitt leyfði 6% p. a., af lánveitandi vildi ekki láta sér 5% nægja (Matzen Retshistorie, Tingsret og Obligationsret bls. 123—124). Samkvæmt D. L. 5—14—5 og N. L. 5—13—3 mátti taka 6% p. a- af peningum, korni eða öðru, sem lánað var. Þessi ákvæði D. og N. L. voru ekki lögleidd hér á landi. En sjálfsagt hafa menn farið eftir þeim í skipt- um sínum, ef vextir voru teknir og ekki var öðruvísi samið. Með tilskipun 13. febr. 1767 var vaxtahæð ákveðin 4% p. a. í Danmörku og Noregi. Þessi tilskipun var ekki birt hér, en aftur á móti var hér birt tilsk. 23. jan. 1771, sem nam tilskipun 13. febr. 1767 úr gildi, og tilskipun 12. nóv. 1771, sem aftur lýsti tilskipun 1767 í gildi, enda er venjuleg vaxtahæð sögð vera 4% p. a. í tilskipun um ávöxtun fjár ólögráða manna 31. ágúst 1774, sbr. og kan- cellibréf 9. marz 1792. Og sjálfsagt er við þessa vaxtahæð átt í tilskipun 13. júní 1787, um afnám dönsku einokunar- verzlunarinnar, í II 19. gr. með orðunum „gangbar rente“. Með 7. gr. í tilskipun 20. marz 1815, sem sett var íslandi sérstaklega, eru enn 4% vextir p. a. ákveðnir, þegar sam- ið var um greiðslu í silfurmynt, en ella, svo og ef víxil-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.