Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Qupperneq 58

120
Tímarit lögfrœöinga.
Svo sem sjá má af yfirliti hér að framan, kemur G. B.
víða við í réttarsögulega kaflanum. Jafnvel kann sumum
að finnast hann fara víðar en lausn verkefnisins gerði
nauðsynlegt. Hins vegar fer G. B. mjög fljótt yfir sögu
Danastjórnar á Grænlandi eftir að landið fannst aftur.
En sá þáttur skiptir nú varla máli varðandi raunhæft eða
virkt drottinvald Danmerkur á Grænlandi, eftir að Haag-
dómstóllinn hefur dæmt henni drottinvald á öllu landinu.
Við, sem áður höfum reynt að rannsaka þetta mál hlut-
lægt eftir heimildarritum og leitt af þeim ályktanir þær,
sem okkur hafa virzt óhjákvæmilegar, hljótum að fagna
því, að skipuð var nefnd þriggja lærðra, athugulla og sam-
vizkusamra manna til nýrrar rannsóknar og álitsgerðar
um rétt Islands til Grænlands samkvæmt inum fornu heim-
ildarritum. Þótt við hefðum að vísu unað því betur, að
réttur vor hefði staðið styrkum fótum, þá hljótum við einn-
ig að una því vel, að G. B. hefur komizt að sömu niður-
stöðu sem við, reistri, að minnsta kosti að öllu verulegu, á
sömu forsendum, niðurstöðu, sem samnefndarmenn hans
hafa lýst sig samþykka. Tíminn sýnir það, hvort þeir, sem
fastast hafa trúað á réttmæti tilkalls íslands til Grænlands,
leggja meira upp úr umsögn inna þriggja nefndarmanna
en upp úr niðurstöðum okkar. En heldur sýnist hafa bólað
á því, að svo muni ekki vera.
1 þjóðréttarlega kaflanum eru fyrst almennar athuga-
semdir um hugtakið ríki og þjóðarétt og síðar eru aðalatriði
Haagdómsins um deilu Noregs og Danmerkur rakin. Nið-
urstaða G. B. um þýðingu úrlausnar dómstólsins er sú, að
„enginn maður með óbrjálaða skynsemi, sem hann (þ. e.
dóminn í deilumáli þessu) les, gangi þess dulinn, að öðrum
ríkjum muni ekki stoða að reyna að gera kröfu til Græn-
lands“. Og síðar: „Dómurinn er að vísu að formi til bind-
andi úrslit sakarefnis milli Dana og Norðmanna einna, en
að efni og forsendum er hann alhliða ákvörðun um réttar-
stöðu Grænlands, svo sem hver sá, sem les af skilningi,
fær séð. 1 milliríkjaskiptum hefur og þessi skilningur verið
lagður í dóminn.“