Tímarit lögfræðinga - 01.04.1953, Side 62

124
Tímarit lögfrœðinga.
til bæjarsjóðs, og var ákveðið, að taka skyldi hjá ríkis-
féhirði af mánaðarlaunum M kr. 300,00 til greiðslu með-
laga þessara. Virðist svo sem ekki eigi að halda eftir af
mánaðarlaunum til greiðslu útsvars, meðan meðlagsgreiðsl-
um þessum er ólokið, að óbreyttum launum og högum M.
Dómarar (Iírd. XXIII. 523).
Hinn 4. febrúar 1949 skrifaði héraðsdómari B bréf, þar
sem hann tók það glöggt fram, að B og Þ sonur hans hefðu
brotið veiðilög nr. 112/1941, og að málinu yrði vísað til
dómsmálaráðuneytis. Eftir það, að ráðuneytið hafði skipað
prófun sakar og síðan málshöfðun, skrifaði héraðsdómari
B á ný 29. apríl 1949, þar sem hann getur þess, að mál
þetta geti orðið „býsna alvarlegt", þar sem brot sé ítrekað.
Próf málsins frá útgáfu stefnu og dómur voru ómerkt í
hæstarétti og máli vísað heim í hérað vegna þess, að hér-
aðsdómari hefði látið svo ótvíræða skoðun í ljós um sekt
ákærðu, áður en málið væri fullprófað, að hann hefði ekki
átt að fara með það síðan.
Áminning til dómara um að tala og skrifa varlega um
sekt eða sýknu sökunauta, áður en hann kveður upp dóm
sinn.
Dómsköj). — Kröfur (Ilrd. XXIII. 629).
I máli til riftingar á sölu á fasteign, er bóndi hafði selt
án samþykkis konu sinnar, gerði riftandi (konan) þá vara-
kröfu, að afsalið yrði dæmt ógilt gegn greiðslu til kaup-
anda fasteignarinnar á kaupverðinu, kr. 245 000,00. Upp
í kaupverðið hafði seljandi látið koma leigu eftir hluta
innar seldu fasteignar, sem hann hafði haft til afnota, kr.
13 200,00. Hefur þetta sézt af skjölum málsins, en málflytj-
andi riftanda gerði þó ekki kröfu um frádrátt þessara kr.
13 200,00 frá kaupverðinu. (Allt um það tók hæstiréttur
þessar kr. 13 200,00 til frádráttar kaupverðinu, með þeirri
athugasemd, að „eftir kröfugerð áfrýjanda (þ. e. riftanda)
þykir rétt að ákveða endurgreiðslufjárhæðina samkvæmt
gögnum málsins, sbr. og 113. gr. laga nr. 85/1936”, og