Tímarit lögfræðinga - 01.01.1961, Síða 25

Sanikvænil liæslarcttardómum hefur tala dómfelldra
manna og dómsniðurstaða i opinberum málum, sem
dæmd liafa verið i Hæstarétti á 7 ára tímabilinu frá 1953
—1959, svo og dómarar i héraði í ]>eim verið, sem neðri
tafla á IjIs. 18 sýnir.
VI.
Fulltrúar lögmanns fengu þegar eftir að lög nr. 85,
1936 tóku gildi löggildingu samkvæmt 33. gr. 3. mgr.
laganna. Þeir béldu nú dómþing i forföllum lögmanns
og sömdu uppkasl að dómi i skriflega fluttum mál-
um og þeim nninnlega fluttu málum, sem þeir böfðu
Iievrt málflutning i, en lögmaður stýrði þá jafnan dóm-
þingi. Hann las yfir dómsuppkast fulltrúa, brevtti þvi
ef svo bar undir og kvað upp alla dóma. Hélzt þessi hátt-
ur til ársloka 1942.
Arið 1943 fóru fulltrúar lögmanns að kveða upp dóma
í eigin nafni, bæði einir og sem formenn í sjó- og verzl-
unardómi, og eru fyrstu dómar þeirra, sem áfrýjað var
til Hæstaréttar kveðnir upp á þvi ári.1)
Þegar lögmannsembættinu liafði verið skipl, gat borg-
ardómari að. sjálfsögðu helgað sig mjög dómsstörfum,
og voru það því ekki margir dómar eða mikilvægir, sem
fulltrúar lians kváðu upp fyrst í stað.
En einkamálum i 'héraði fór fjölgandi, og var tala dóma
i þeim árin 1946—1952 sem hér segir:
1) Dómar uppkveðnir i sjó- og verzlunardómi 23. janúar og
24. febrúar 1943, sbr. Hrd. XIV, bls. 224—233 og 370—376, og
dómar uppkveðnir i bæjarþingi 16. marz, 25. júní og 30. október
1943, sbr. Hrd. XIV, bls. 425—429 og Hrd. XV, bls. 105—111 og
306—310.
Timarii lö(ifr:p(fin(ia
19