Tímarit lögfræðinga - 01.01.1967, Qupperneq 79

verið fjallað um svo lengi að rifja verður það upp aftur
í heild sinni.
Fyrr verður hafizt handa um gagnasöfnun og vinna við
hana verður markvissari þegar gagnasöfnunin liefur fyrir-
fram verið rædd í upphafi gagnasöfnunarfrestsins. Siður
er hætt við að vitni og aðilar hafi gleymt málsatvikum
þegar þau eru yfirhevrð skömmu eftir framlagningu grein-
argerðar, en ef yfirheyrslan fer fram hálfu eða heilu ári
síðar, eins og oft á sér stað. Málum þeim, sem eru til með-
ferðar á bæjarþingi hverju sinni, mun fækka stórlega og
dómari á þvi hægara með að skipuleggja dómstörfin, en
ef athygli lians tvístrast milli 2—3svar sinnum fleiri mála.
Komizt verður hjá gagnslitlum réttarhöldum, er löng
röð mála er tekin fvrir á bæjarþingunum og ekkert gert
í flestum þeirra annað en að fresta þeim, enda þeir lög-
menn flestir ókunnugir málavöxtum er í málunum mæta.
Vænta má að sum mál muni verða betur upplýst, vegna
þess að skjótar er gengið að gagnaöfluninni og meiri
samvinna liöfð um hana. Málsmeðferðin verður í hetra
samrærni við einkamálalögin en verið hefur til þessa.
LAðalatriðið í tillögum þessum er sú breyting, að fella
niður hina föstu réttardaga og að taka málin fyrir í sér-
stökum réttarhöldum.
Verði sá háttur tekinn upp mun margt annað koma af
sjálfu sér, sem leiðir til bættrar málsmeðferðar, vegna
þess að þá er komið á samstarf dómara og málflytjenda,
sem hefur verið mjög ábótavant til þessa.
Má vera að sumir meðal dómara og lögmanna muni
segja að þeir hafi ekki tima til þess að sinna öllum þess-
um réttarhöldum, sem iialdin vrðu, ef þessum tillögum
vrði fvlgt. Ég held þó elcki að dómarastarfið né lögmanns-
starfið muni verða tímafrekara með þessari tilhögun,
nema siður sé. Rökin fyrir þeirri skoðun eru þessi: Þá
vinnu, sem verður að inna af hendi í sambandi við hvert
mál frá því að það er þingfest þangað til dómur er upp
kveðinn, verður að inna af hendi hvorl sem málið er flutt
á stuttum eða löngum tíma, málið verður að upplýsa eins
Timarit lögfræðinga
73