Tímarit lögfræðinga - 01.01.1971, Side 87

látið framkvæma umfram skyldu og stefnanda verið full-
kunnugt um og sætt sig við. Þá var þvi haldið fram af
hálfu stefnda, að stefnandi hafi með athugasemdarlausri
viðtöku bátsins sætt sig við ástand lians, eg það þvi frem-
ur, sem stefnandi hafi fylgzt með viðgerðum og þvi haft
góða aðstöðu til að gera sér grein fyrir ásigkomulagi báts-
ins. Hafi stefnandi og lýst því jdir í afsali, að hann
sætti sig við ástand bátsins að öðru leyti en þvi, að hann
skyldi vera haffær, og að hann hefði kynnt sér það ræki-
lega. Loks taldi stefndi ótvírætt, að stefnandi hefði með
tómlæti fyrirgert riftunarheimild sinni, hafi um slika
heimild nokkurn tíma verið að ræða. Var bent á, að stefn-
andi hefði eigi látið stefnda vita um athugasemdir þær,
sem skráðar hefðu verið í athugasemdabók, fyrr en mán-
uður hefði verið liðinn frá afhendingu og eigi borið fram
kvartanir við stefndu út af ásigkomulagi bátsins, fyrr en
þá. Þá hafi stefnandi notað bátinn mánuðum saman. Loks
var þvi neitað, að riftunarkrafa hefði komið fram af hálfu
stefnanda, fyrr en með bréfi lögmanns hans, dags. 14.
september 1963. í»á var þvi neitað af hálfu stefndu, að
stefnandi hefði verið beittur blekkingum i sambandi við
lán þau, sem á bátnum hvildu. Var því lialdið fram, að
stefnanda hafi verið tjáð, áður en kaupin gerðust, að af-
borgun hefði fallið í gjalddaga 1. nóvember 1962. Jafn-
framt hafi verið tekið fram við hann, að Fiskveiðisjóður
myndi sjálfsagt ekki ganga að bátnum fyrr en i apríl 1963.
Áður er að því vikið, að í eftirlitsbók bátsins höfðu eftii-
litsmenn mælt með haffærisskirteini honum til handa til
ársloka 1963, að því tilskyldu, að framkvæmdar yrðu þær
viðgerðir, sem minnzt var á hér að framan.
Dómurinn leit svo á, að haffærisskirteini það, sem bát-
urinn fékk umrætt sinn, hefði verið bæði timabundið og
skilorðsbundið, enda þess eigi að vænta, að báturinn héldi
skirteini þessu nema um takmarkaðan tíma. Þá er að
þvi vikið í forsendum dómsins, að tilskilið hafi verið i
kaupsamningi, að báturinn skyldi afhentur stefnanda „í
Tímarit lögfræðinga
81