Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.01.1972, Blaðsíða 13

Tímarit lögfræðinga - 01.01.1972, Blaðsíða 13
horninu scð, því skuldbindandi, er það að afhenda hundinn talið skylda vegna þess, að samkvæmt gildandi lögum megi krefjast þcss, af ákvcðnum nánar tilgreindum mönnum (hcr hundacigendum), að þeir geri þetta. Hér verður skil- greiningin þannig, að heri miinnum „skylda“ að gera eitt- hvað, j)á megi (lagalega) krefjast þess af þeim að gera jietta. Frá þessu síðara horni séð er ekki aðalatriðið við að cigandinn afhcndir ckki liundinn j)að, að honum verði sennilcga gert líl'ið leitt með cinhverju viðurlagi, heldur er hitt aðalatriðið, að afhendi hann hundinn ekki, þá er refsing á hendur lionum réttlætanleg, ])ótt hún fylgi ekki endilega hroti á rcglunni eins og nótt fylgir degi. Það var hinn mikli postuli nytsemisstefnunnar, Jeremy Hcntham, sem lagði aðaláherzluna á j)ctta sem við gctum kallað spádómssjónarmið, og hefur því gjarnan vcrið haldið á loft síðan sem kenningu.3 Ástæðurnar fyrir vin- sældum j)cssa sjónarmiðs eru j)ær hclztar, að með ])ví að leggja þennan skilning í húgtakið „skylda“, j)á losum við okkur við þokukcnndar frumspekilegar vangaveltur og alls kyns ímynduð tengsl við siðgæði og siðferðisreglur, og fáum i staðinn raunhæfan skilning á j)ví, hvað réttur- inn sé í raun og vcru og getum hagað okkur samkvæmt því. Frá spádómssjónarhorninu sjáum við skýrt og greini- lega nokkuð, scm fyrir suma menn er hið eina mikilvæga í starfsemi réttarkerfisins og það, sem fyrir alla menn er (örugglega einn af mikilvægustu þáttum j)jóðfélagsins: nefnilega ])an tilvik, þegar lögin vinna gegn þeirra eigin hagsmunum. Þessi tilvik eru ekki aðeins mikilvæg fyrir afhrotamennina, heldur einnig fyrir j)á, sem gagrýna rétt- arkcrfið og leitast við að l>æta j)að með j)ví að vega og meta það, sem er gott við kerfið á móti þeim j)jáningum, scm kcrfið hefur í för með sér. Gagnstætt jæssu sjónarmiði er skuldbindingarsjónar- miðið það, að lagaskyldur og siðfcrðisskyldur liafi ákveðna formlega eiginleika sem séu svipaðs eðlis, einfaldlega vegna þess, að hvorttveggja séu dæmi um hátterni sem Tímarit lögfræðinga 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.