Tímarit lögfræðinga - 01.01.1972, Síða 24

féllu undir áðurnefnda 12 gr., væri eigi unnt að vísa þess-
um kröfulið sérstaklega frá dómi.
1 forsendum dómsins var fallizt á þessa síðastnefndu
skoðun stefnanda og síðan sagt, að þótt framangreindir
víxlar liafi ckki verið stimplaðir, varðaði það hvorki frá-
vísun málsins í hcild né á einstökum þáttum þess, en liins
vcgar bæri skv. 53. gr. laga nr. 75/1921 að kæra þetta
brot til sckta. Þar sem ckki hafði vcrið krafizt málskostn-
aðar, þegar þessi þáttur málsins var fluttur munnlega,
var hann ekki dæmdur.
(Dómur bæjarþings Reykjavíkur 20. febrúar 1968).
Um lán.
D fyrir hönd ófjárráða sonar síns, S, höfðaði mál gegn
T fyrir hönd ófjárráða sonar hans, M, til greiðslu skaða-
bóta að fjárhæð kr. 14.140.00 ásamt vöxtum og máls-
kostnaði.
Málavextir voru þcir, að stefnandinn, S, var gestur á
hcimili stefnda, M, þar scm S og annar maður ncyttu
áfengis. Morguninn eftir l'ór M á bíl S til að snæða á veit-
ingastað, en keypti í leiðinni mat handa S og hinum mann-
inum, að lieiðni þeirra samkv. skýrslu M og liafi S boðizt
til að lána M bifrcið sína í þennan leiðangur. Á lieimleið-
inni ók M á ljósastaur. Hann kvaðst hafa verið á 35 km
hraða, cn í ljós kom, að vinstri hjólbarði var sprunginn.
Ekki fór fram rannsókn á því, livort sprungið hefði á
framhjólinu fyrir árcksturinn eða um leið og hann varð.
Hemlaför mældust 12 m, en „skrensför“ 16 m. S krafði
M um greiðslu á kr. 30.000.00 i bréfi. M neitaði að greiða.
S lét þá dómkveðja matsmenn og varð niðurstaða mats-
ins, að það kostaði kr. 14.140.00 að bæta úr skemmdum
á bifreiðinni. S höfðaði mál til greiðslu þessarar fjárliæðar.
Byggði hann skaðabótakröfu sína á því, að stefndi, M,
bæri fébótaábyrgð á tjóninu skv. almennu skaðabótaregl-
unni, sbr. og 1. mgr. 16. kafla þjófabálks Jónsbókar.
Stefndi liafi fengið bifreiðina að láni samkvæmt beiðni,
22
Tímarit lögfræðinga