Tímarit lögfræðinga - 01.07.1975, Blaðsíða 36
Frá
Bandalagi
háskólanianna
KJARAMÁL RÍKISSTARFSMANNA
Hinn 16. apríl sl. krafðist BHM endurskoðunar aðalkjarasamnings síns skv.
heimild í 2. mgr. 7. gr. 1 nr. 46/1973, en sem kunnugt er höfðu ASÍ og Vinnu-
veitendasambandið þá nýlega samið um launahækkun, þ.e. 26. mars. Einnig
höfðu fleiri félög samið. BHM gerði kröfu um 20% launahækkun, sem skyldi
gilda fyrir tímabilið 1. mars — 31. maí 1975. Auk þess var gerð krafa um, að
frá 1. júní 1975 yrðu greiddar fullar verðlagsbætur á laun. Samninganefnd
ríkisins gerði BHM tilboð um, að mánaðarlaun, sem væru lægri en 69.000 kr.,
skyldu hækka um 4.900 kr. Samningar tókust ekki og var málinu vísað í
Kjaradóm. Dómur var kveðinn uþp 4. júní, og var niðurstaðan sú, að laun í
launaflokkum A-1 — A-15 skyldu hækka um kr. 4.900 frá 1. mars 1975 og laun
í launaflokkum A16—A30 um sömu upphæð frá 1. maí 1975. Krafa um verðlags-
bætur á laun fékk ekki efnislega meðferð.
Skömmu eftir uppkvaðningu dómsins, þ.e. 13. júní sl. gerðu ASÍ og Vinnu-
veitendasamband íslands samning, sem fól í sér, að öll laun skyldu hækka
um kr. 5.300 frá undirskrift samnings og um kr. 2.100 frá 1. október n.k. Auk
þess skyldu þeir, sem ekki fengu launjöfnunarbætur 1. október sl., kr. 3.500, fá
þær frá 13. júní. Samninganefnd ríkisins gerði BHM tilboð um samsvarandi
hækkun, þó þannig að 3% hækkun frá 1. júní, skv. ákvörðun Kjaradóms 15.
febrúar 1974, félli niður, en hækkunin (kr. 5.300 + 3.500) kæmi á maílaun-
in. BSRB samdi á þessum grundvelli, en BHM hafnaði þessu tilboði.
Fjármálaráðherra breytti síðan launatöflu BHM til samræmis við samning BSRB
og fyrrnefnt tilboð. BHM skrifaði þá ráðherranum bréf, þar sem sagði, að BHM
liti á þetta sem greiðslu upp í væntanlega samninga. BHM hefur nú krafist end-
urskoðunar aðalkjarasamnings BHM og fjármálaráðherra, og voru kröfur BHM
lagðar fram 9. júlí. Krafist var 15% hækkunar á laun í júní og 3% hækkunar frá
1. október 1975. Guðríður Þorsteinsdóttir.
Aðalfundur 1975 — Framhald af bls. 29
um, sérstaklega þó dönskum reglum um þetta efni. Ábyrgðarsjóðir væru starf-
andi á öllum Norðurlöndunum, nema á íslandi og i Finnlandi. Lagði nefndin til,
að aðild að sjóðnum væri frjáls og tekjuöflun yrði með beinu framlagi hvers
félagsmanns. Lagði framsögumaður til, að sjóðurinn yrði stofnaður í ársbyrjun
1977. Urðu síðan miklar umræður um málið, og ýmsar spurningar bornar
fram, sem ekki er tök á að ræða nánar hér, en málinu var vísað til stjórnar
L-M.F.I. Brynjólfur Kjartansson.
30