Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 20.12.1992, Side 12

Tímarit lögfræðinga - 20.12.1992, Side 12
Hér eru gerðar ríkar kröfur um eftirlit og öryggisbúnað af hálfu vinnuveitanda, eins og oft gerist í málum um vinnuslys. H1967, 1163. Dyrapallur við veitingastað var talinn vanbúinn Kvöld eitt hugðist Ö fara inn í veitingahús. Ö var ölvaður og synjaði dyravörðurinn M honum inngöngu. Ö ýtti á M með öxlinni og ætlaði að ryðjast inn. Þá ýtti M honum frá dyrunum með þeim afleiðingum, að Ö féll aftur fyrir sig af palli, sem var fyrir framan útidyrnar, og niður tvö þrep þar fyrir neðan. Slasaðist Ö við þetta. Héraðsdómur, sem auk löglærðs dómara var skipaður tveimur sérfróðum samdómendum, taldi með hliðsjón af þeirri starfsemi, sem fram fórí húsinu, dyrapallinn „óeðlilega mjóan, þannig að slysahætta geti stafað af“. Þá taldi dómurinn, að ekkert hefði verið því til fyrirstöðu að hækka stéttina fyrir framan húsið, svo að þrepin væru óþörf. Hæstiréttur lagði til grundvallar þetta álit héraðsdóms og svo þá niðurstöðu dómsins, að greindur vanbún- aður dyrapallsins hefði verið samvaldur að slysinu. Hins vegar var talið, að meginorsök slyssins hafi, auk óhappatilviljunar, verið ölvun Ö og háttsemi hans að öðru leyti. Var eigandi veitingastaðarins dæmdur til að bæta Ö tjónið að 1/4 hluta. Einn dómari tók ekki afstöðu til álitamálsins um vanbúnað, en taldi rétt að fella ábyrgð á veitingastaðinn á grundvelli sakar M. í sératkvæði annars dómara segir, að dyrapallurinn sé 117 cm á lengd frá steinvegg að pallbrún. Upp á pallinn séu aðeins tvö þrep, hvort um sig 18 cm á hæð. Akvæði byggingarsamþykktar Reykjavíkur frá 1954, sem í gildi var, er atvik málsins gerðust, eigi ekki við um dyrapall þennan. Breidd hans hafi verið meiri en nauðsynlegt var samkvæmt byggingarsamþykkt, er gilti um dyrapalla á útitröppum, þegar dómur var kveðinn upp. Einnig segir í sératkvæðinu, að eigi hafi verið leitt í ljós, að frágangur dyrapalls eða trappa hafi verið óvenjulegur eða annars svo varhugaverð- ur, að skaðabótaskyldu geti varðað fyrir veitingahúsið. Taldi þessi dómari rétt að sýkna. Eðlilegt er að krefjast þess, að þeir, sem reka veitingahús fyrir almenning, sjái um að tröppur, stigar o.s.frv. sé gert þannig úr garði, að slysahætta sé sem minnst. Hins vegar má spyrja hvaða rök séu til þess að gera svo ríkar kröfur um umbúnað og hér eru gerðar. Hér er ekki um að ræða neina sérstaka hættu eða hættuleg tæki. Jafnvel þeir dómarar Hæstaréttar, sem dæma áfall, virðast telja að umbúnaður pallsins eigi óverulegan þátt í slysinu. H1972, 798. Vinnupallur ekki fullfrágenginn Hús var í smíðum fyrir þvottahúsið E. Tók trésmíðameistarinn K að sér smíði hússins. S, sem var lærður járnsmiður, hafði umsjón með verkinu fyrir E. Auk umsjónarstarfa greip S inn í ýmis önnur störf, svo sem handlöngun fyrir múrara, niðurrif steypumóta og hreinsun mótatimburs. Starfsmenn K reistu vinnupall við húsið og var hluti hans ekki að fullu frágenginn. Eitt sinn, er múrarar voru komnir til starfa við húsið, hófst S handa um að ganga frá vinnupallinum, enda voru þá engir menn á vegum K á staðnum. S féll af pallinum og slasaðist. Lagt var til grundvallar, að slysið hefði orðið við það að þverband á pallinum, er S steig á, hafi sporðreist. K var talinn bera ábyrgð á hinum ótrausta vinnupalli. Hins vegar var talið óvarlegt af S að grípa inn í verk, sem var á starfssviði K. Jafnframt var litið til þess, að S hafði unnið óslitið við húsið nokkurn tíma og hann átti að hafa umsjón með verkinu af hálfu E. Var K dæmt að greiða tjón S að hálfu. Einn dómari taldi rétt að sýkna. 242

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.