Ægir - 01.09.1997, Blaðsíða 83

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
verkefnið. Auðunn segist reikna með
að starfsþjálfun taki 4-6 mánuði
þannig að íslendingarnir verða fram
yfir áramót í Argentínu.
Höfum forskot
■ þróun smábátanna
„Við horfum nánast eingöngu til verk-
efna í útflutningi í framtíðinni enda er
endurnýjun á bátum hér heima alveg
sáralítil. Ef við ætlum að vera í þessari
smíði af þeirri stærðargráðu sem
við höfum verið þá er eina lífs-
vonin að selja á erlenda mark-
aði. Við sjáum líka allt í kring-
um okkur að pólitískar ákvarð-
anir eru teknar um að styðja við
smábátaútgerð, nú síðast í Evr-
ópubandalaginu. Við merkjum
þess vegna töluvert líf á mark-
aðnum og framtíðarmöguleika
og með það forskot sem við íslending-
ar höfum þá á að vera hægt að nýta þá.
Hér á landi höfum við þróað smábát-
ana yfir í stórvirk veiðitæki og það
þykir ekki tiltökumál þó smábátar afli
2-300 tonna í dag. Þannig taka tveir
sjómenn þennan afla á smábát en á
bak við þetta stendur íslensk tækniþró-
un og búnaður sem aðeins fannst á
togurum í gamla daga er nú útfærður
fyrir smábáta. Aðstæður í höfnum eru
líka verulega betri og það skiptir smá-
bátaútgerðina líka máli."
-En er íslenska útfærslan og þessi
búnaður sem þróaður hefur verið fyrir
íslenskar aðstæður auðveldlega yfirfær-
anlegur yfir á smábátaútgerð í öðrum
löndum?
„Já, við ætlum að sanna það með
verkefninu í Argentínu. Þess vegna
sendum við íslenska sjómenn, sem og
ráðgjöf um allt sem snýr að þessari út-
gerð. Ef fiskurinn er fyrir hendi, eins
og okkur er sagt, þá ætlum við að sýna
hvernig við myndum standa að því að
veiða hann."
Borga meira fyrir gæðin
í smíði bátanna sex fóru 105 vinnu-
dagar og að verkinu komu 35 starfs-
menn, bæði frá Trefjum og öðrum aðil-
um. Aðspurður hvernig samningar á
borð við þann í Argentínu náist segir
Auðunn að í því tilfelli hafi Hampiðjan
átt fyrsta skrefið en síðan hafi Útflutn-
ingsráð komið að málinu. „Þessir
menn í Argentínu voru í sambandi við
umboðsmann Hampiðjunnar í Chile
þannig að segja má að eitt íslenskt fyr-
irtæki sé að styðja annað í svona verk-
efnum. Sama má segja þegar við erum
að selja frá okkur báta með öllum bún-
aði. Þá höldum við á lofti körum, veið-
arfærum og veiðibúnaði frá íslenskum
framleiðendum enda búnaður sem við
þekkjum og treystum vel," segir Auð-
unn. Hann segist að í samkeppninni
erlendis sé það staðreynd að íslensku
bátarnir og búnaðurinn sé ekki í
ódýrasta kantinum.
„Nei, kaupendur geta víða fengið
ódýrari vöru en okkar. Við erum því að
selja út á einhverja aðra þætti og það
kemur oft fyrir að við missum viðskipti
út af verðmun. Það sem skiptir öllu fyr-
ir okkur er að ná persónulegum tengsl-
um við kaupendurna og fá þá hingað
til lands til að sýna þeim hvað hér er í
boði. Þannig gekk þetta fyrir sig með
argentísku kaupendurna og það hafði
úrslitaáhrif, annars hefðu þeir aldrei
verslað hér á landi," segir Auðunn.
Framtíðin er alltaf óráðin í
harðri samkeppni en Auðunn er
bjartsýnn á útflutninginn. „Við
reynum eins og við getum og
erum bjartsýnir annan daginn
en svartsýnir hinn. Þannig
gengur þetta. Við tókum þátt í
sýningunni í Vigo á Spáni nú í
september vonum að sú þátt-
taka skili okkur árangri enda er
að sjá sem töluverð hreyfing sé í við-
skiptum í spænskumælandi löndun-
um. Þar er líka velvilji í garð smábáta-
útgerðar og þar virðast búa að baki
pólitískar ákvarðanir. Þegar maður fer
um erlendis og sér hvernig smábátar
eru búnir út þá er ekki hægt að sjá
annað en við eigum óplægðan akur og
þá þarf ekki að fara lengra en bara til
Norðurlandanna," segir Auðunn Ósk-
arsson.
„ Við horfum nánast eingöngu til
verkefna í útflutningi íframtíðinni. “
ÆGIR 83