Heimir : söngmálablað - 01.07.1937, Síða 12

48
Halldór Jónasson
viö hljóðfærið, þar sem hann liafði setið lengst og unað
sér bezl.
Voru leyfar hans fluttar hingað Iieini til Reykjavíkur
i fæðingarborg lians, og jarðsettar hér með mikilli við-
höfn og hluttekningu.
Þegar athugaðar eru tónsmiðar próf. Sveinbjarnar
Sveinbj., þá ber þar mest á sönglögunum, einsöngslögum
og kórlögum. Það er í þessari tónlistargrein, að liann lief-
ir náð mestri liylli. Mesl varð hann þekktur á Bretlandi,
enda orti hann mest við ensk kvæði. Komu lög hans út
mest einstök hjá ýmsum úlgefendum (þar á meðal Pent-
land, og sum siðar hjá Wilh. Ilansen i Khöfn.). Náðu þau
talsverðri útbreiðslu og voru oft sungin opinberlega.
Mörg af þessum lögum eru óþekkt liér heima, sjálfsagt
vegna þess að íslenzka lexla vantar við þau. Væri vel
viðeigandi að textarnir yrðu þýddir á íslenzku, og hefir
Þorsteinn Gíslason gert góða byrjun með þvi að þýða
textana — Árniðurinn, Miranda, Norðurlönd og Vor-
vísur. Er það sjálfsagt enganveginn létt að fella íslenzka
texta við lögin, sem fari þeim jafnvel og frumtexlarnir.
Það hefir frú Asta Einarsson sagt mér, að þegar hún hafi
stungið upp á þvi við föðurbróður sinn, að semja lög við
íslenzk kvæði, þá hafi honum fyrsl fundist hann þurfa
að snúa þeim á ensku, sem hann og l. d. gerði við kvæðið
„Ó, fögur er vor fósturjörð“. En hann áttaði sig þó á ]>ví,
að þessa mundi ekki þurfa. Enda hefir hann auk hátíða-
laganna, sem fyr voru nefnd, einnig samið ýms ágæt
lög við íslenzk kvæði, sem og hafa náð almenningshylli,
og nægir að nefna l. d. „Hvar eru fuglar, þeir á sumri
sungu“ — „Við Valagilsá“ — „Ég berst á fáki fráum“ —
„Sverrir konungur“ — „Lýsti sól“ — „Töframynd í
Atlandsál“ — „Páskadagsmorgun“ o. 11.
Þó að próf. Sveinbj. Sveinhjörnsson sé kunnastur fyrir
sönglög sín, þá hefir hann samið margt fleira, t. d. hefir
liann samið allmörg lög fyrir klavcr eingöngu. Sömu-
ieiðis liefir hann samið lög fvrir fiðlu með klaverundir-