Hlín - 01.01.1925, Blaðsíða 72

70
Hlln
»Efnalaug Reykjavíkur* nú tekist að ná betri árangri í þvi efni en
áður og væntir, að sjer takist að ná fullkomlega góðum árangri
áður en langt líður,- því með vaxandi reynsiu og stöðugum tilraun-
um til bóta og fullkomnunar má vænta batnandi árangurs eins og
gefur að skilja. — Það kostar 3 kr. undir pundið að lita.
Það er mikill sparnaður og þægindi að geta fengið föt sín, sem
orðin eru óhæf til notkunar vegna upplitunar, lituð að nýju, án þess
að þurfa að spretta þeim sundur, og fá þau aftur sem nýjar flíkur,
svo framarlega sem efnið í þeim er sæmilega gott eða óskemt að
öðru leyti en upplituninni; enda sýna hin vaxandi viðskifti fyrir-
tækisins með ári hverju, að full þörf hefir verið fyrir slíka stofnun
hjer á landi. Þeir eru altaf að verða fleiri og fleiri, sem læra að
notfæra sjer þann sparnað og þægindi, sem »EfnaIaug Reykjavíkur«
héfir að bjóða; en það eru ennþá margir, sem annaðhvort ekki
þekkja fyrirtækið, eða ekki hafa haft hugsun á því að notfæra sjer
það, og þeirra vegna eru þessar línur ritaðar, fyrir tilmæli ritstjóra
. S.
Svo hægt sje að geyma kjöt og fisk óskemt
í sumarhitum, er ágætt að byggja íshúskofa,
sem hafður sje í sem mestri forsælu. Husið er
þá hlaðið úr torfi og grjóti, með þykkum veggjum og torfþaki:
Best er að grafa það niður um 2 áln. og hafa það 2 ál. úr jörð.
Dyr sjeu litlar, og jafnan skal hanga torf af þaki og ofan fyrir hurð.
f frostum á útmánuðum er svo húsið fylt með snjó. Qott er að
hella dálitlu af vatni í snjóinn, best að alt verði að ís. A þessum ís
eru svo matvælin eða matarílát geymd. Á meðal sveitaheimili er
nóg að húsið sje 3—4 áln. í þvermál og best að það sje kringlótt
að lögun, þannig lagað stendur það betur.
Mjer dettur í hug að skrifa þjer nokkur orð
okagfirsk kona um notkun á nýju soðj; þótt um það S]e skri{að
s<njar. { matreiðslubókunum, þá hefi jeg grun um að
það sje ekki notað sem skyldi, en mjer hefir reynst það svo ágætur
matarbætir.
Að haustinu sýð jeg niður alt soð af kjötmeti sem til felst, og
jafnvel slátursoð líka, ef ekki er nægilegt af öðru. Jeg sýð það vel
til þyktar, geymi það svo í krukkum, bræði yfir tólg og smyr smjöri
í sprungur og með börmum, bind síðan pergamentspappír yfir.
Geymast þær svo vel árið um kring, standandi á svölum stað, á
opið. — Þetta kraftsoð er betra en nokkurt útlent kraftsoð, sem er
verslunarvara hjer, og kostar ærna peninga. — Mikið hefir mjer þótt
gott að bæta með þessu soði súpur og ýmsan kjötmat, og mun svo
fleirum reynast,
ársritsins »Hlin«.
Norðlingur
skrifar: